Araştırmacılar, çarpışan iki kara deliğin bir bükülme hareketiyle kilitlenmesini izledi. Buna “presesyon” ismi verilen bir tesir niye oluyor. Kelam konusu tesir, bükülmeyi daha evvel görülenden 10 milyar kat daha süratli hale getiriyor.
Kara delik sistemi, birinci defa iki yıl evvel kütleçekim dalgalarıyla tespit edilmişti. Sistem, gelişmiş LIGO ve Virgo dedektörleri tarafınca 2020’nin başlarında saptanmıştı.
Sistemdekilerden biri, Güneşimizden 40 kat daha büyük ve muhtemelen şimdiye kadar bu türlü bulunan en süratli dönen kara delik. Bilim insanlarının keşfine göre, kara delik vakit ve uzayın dokusunu o kadar epey çekiyor ki, iki kara deliğin tüm yörüngesinin yalpalamasına niye oluyor.
Independent Türkçe’de yer alan habere göre çalışma sırasında Cardiff Üniversitesi’nde araştırmacı olan ve artık Portsmouth Üniversitesi’nde bakılırsav yapan Dr. Charlie Hoy, “Şimdiye kadar kütleçekim dalgalarıyla bulduğumuz kara deliklerin birçok hayli yavaş dönüyordu” dedi.
Bu ikili sistemin Güneş’ten yaklaşık 40 kat iri olan daha büyük kara deliği, neredeyse fizikî açıdan mümkün olduğunca süratli dönüyordu. İkililerin nasıl oluştuğuna dair mevcut modellerimiz, bunun son derece az, tahminen de binde bir görülen bir olay olduğunu gösteriyor. Ya da bu, modellerimizin değişmesi gerektiğinin bir işareti olabilir.
Bunu bulan araştırmacılar, teorinin yıllardır var olduğunu lakin bu fenomenin birinci kere bu biçimde kara deliklerde gözlemlendiğini söylemiş oldu.
Cardiff Üniversitesi Kütleçekim Keşif Enstitüsü’nden Profesör Mark Hannam, “Her vakit ikili kara deliklerin bunu yapabileceğini düşünmüştük” dedi.
İlk kütleçekim dalgası tespitlerinden bu yana bir örnek görmeyi umuyorduk. 80’den çok başka tespit müddetince 5 yıl beklemek zorunda kaldık lakin sonunda bir tane bulduk!
Presesyon, Einstein’ın genel nazaranlilik teorisinin bir kesimi ve bu niçinle varlığı bir müddetdir biliniyor. Lakin kara deliklerde görülmesi, mümkün olan en uç şartlarda var olabileceği manasına geliyor.
Kara delik sistemi, birinci defa iki yıl evvel kütleçekim dalgalarıyla tespit edilmişti. Sistem, gelişmiş LIGO ve Virgo dedektörleri tarafınca 2020’nin başlarında saptanmıştı.
Sistemdekilerden biri, Güneşimizden 40 kat daha büyük ve muhtemelen şimdiye kadar bu türlü bulunan en süratli dönen kara delik. Bilim insanlarının keşfine göre, kara delik vakit ve uzayın dokusunu o kadar epey çekiyor ki, iki kara deliğin tüm yörüngesinin yalpalamasına niye oluyor.
Independent Türkçe’de yer alan habere göre çalışma sırasında Cardiff Üniversitesi’nde araştırmacı olan ve artık Portsmouth Üniversitesi’nde bakılırsav yapan Dr. Charlie Hoy, “Şimdiye kadar kütleçekim dalgalarıyla bulduğumuz kara deliklerin birçok hayli yavaş dönüyordu” dedi.
Bu ikili sistemin Güneş’ten yaklaşık 40 kat iri olan daha büyük kara deliği, neredeyse fizikî açıdan mümkün olduğunca süratli dönüyordu. İkililerin nasıl oluştuğuna dair mevcut modellerimiz, bunun son derece az, tahminen de binde bir görülen bir olay olduğunu gösteriyor. Ya da bu, modellerimizin değişmesi gerektiğinin bir işareti olabilir.
Bunu bulan araştırmacılar, teorinin yıllardır var olduğunu lakin bu fenomenin birinci kere bu biçimde kara deliklerde gözlemlendiğini söylemiş oldu.
Cardiff Üniversitesi Kütleçekim Keşif Enstitüsü’nden Profesör Mark Hannam, “Her vakit ikili kara deliklerin bunu yapabileceğini düşünmüştük” dedi.
İlk kütleçekim dalgası tespitlerinden bu yana bir örnek görmeyi umuyorduk. 80’den çok başka tespit müddetince 5 yıl beklemek zorunda kaldık lakin sonunda bir tane bulduk!
Presesyon, Einstein’ın genel nazaranlilik teorisinin bir kesimi ve bu niçinle varlığı bir müddetdir biliniyor. Lakin kara deliklerde görülmesi, mümkün olan en uç şartlarda var olabileceği manasına geliyor.