celikci
New member
Kurgunun gerçeğe, gerçeğin kurguya evrildiği bir kozmosta, vaktin ve yerin eğilip büküldüğü sıradışı bir müsabaka…
Edebiyatımızın usta kalemi Mario Levi, Teğet Geçen Hayatlar ismini verdiği üçlemenin ilk romanı olan Ayçiçekleri Her Gece Bir Yalnızlığa Bakar’da, aşk, aidyet, aile gibi temel taşları ihtimamla yoklayarak yeni çağın ve kentli insanın çıkmazlarına odaklanıyor.
Sayfa: 392
Kendi ruhuna ışık tutmak
Hiçbir romancının sahip olamadığı gizemli bir yetiyle ödüllendirildiğini fark eden ünlü bir köşe müellifi, vakit içinde yol arkadaşlarına dönüşen kahramanları yardımıyla, ilmek ilmek ördüğü hikâyenin kendi ruhuna da ışık tuttuğunu görüyor.
Kitaptan…
“Ona dokunmak istemiştim. Saçlarını okşamak… Sevgimi verebilmek… En hayli buna muhtaçlık duyduğuna nasıl da emindim. Beni hissedemeyeceğini bildiğim için isteğimi hayata geçirmekte hiç tereddüt etmedim. Bunu yalnızca kendim için yapıyordum, farkındaydım. Kendimi duyuramamak, hissettirememek ne kadar acıydı. tekrar, ne kadar… Elimi hissetmesini nasıl da istemiştim halbuki.”
Edebiyatımızın usta kalemi Mario Levi, Teğet Geçen Hayatlar ismini verdiği üçlemenin ilk romanı olan Ayçiçekleri Her Gece Bir Yalnızlığa Bakar’da, aşk, aidyet, aile gibi temel taşları ihtimamla yoklayarak yeni çağın ve kentli insanın çıkmazlarına odaklanıyor.
Sayfa: 392
Kendi ruhuna ışık tutmak
Hiçbir romancının sahip olamadığı gizemli bir yetiyle ödüllendirildiğini fark eden ünlü bir köşe müellifi, vakit içinde yol arkadaşlarına dönüşen kahramanları yardımıyla, ilmek ilmek ördüğü hikâyenin kendi ruhuna da ışık tuttuğunu görüyor.
Kitaptan…
“Ona dokunmak istemiştim. Saçlarını okşamak… Sevgimi verebilmek… En hayli buna muhtaçlık duyduğuna nasıl da emindim. Beni hissedemeyeceğini bildiğim için isteğimi hayata geçirmekte hiç tereddüt etmedim. Bunu yalnızca kendim için yapıyordum, farkındaydım. Kendimi duyuramamak, hissettirememek ne kadar acıydı. tekrar, ne kadar… Elimi hissetmesini nasıl da istemiştim halbuki.”