celikci
New member
Kedilerin sık sık gördüğü, sizinse hiç görmediğiniz bir çiçek: Gördüm Çiçeği. çabucak hemen onunla tanışmadınız lakin gözlerinizin önünden yavaş yavaş, damla damla geçmesi yakındır.
Daşman, yeni hikayelerinde, oyunculuğun kendine has müşahede gücünü yazı dünyasına aktarıyor; bilhassa çağdaş insanın düştüğü hâlleri ironik bir lisanla paylaşıyor okuruyla. Bu kitabın sözdizimi de, imla tercihleri de, ismi üzere özgün ve kimi birtakım da muhalif.
“YAZ BUNLARI”
İçinde bulunduğumuz cihanda ya da bir diğerinde, tek başına ya da arkadaşlarla, monoton bir gün daha ya da yaşanacak sıkı bir macera… Daşman’ın hikayelerinde herkes için bir koltuk var. Kâfi ki okur, “Yaz bunları” demeye devam etsin.
KİTAPTAN
“Gözümün önünde ağzına kadar pembe Gördüm Çiçeği yapraklarıyla dolu dev bir kule canlandı. Çabucak art sokakta. Kule kendini kendine sıkıştırıyor, sıkıştırıyor, sıkıştırıyor ve gövdesinin altındaki minik musluğundan birkaç damla yağ süzülüp yavaş yavaş damlıyor. Altına şişe koymayı unutuyorlar. Olamaz! Oradan geçen kediler ağızlarını şapırdatarak içiyorlar o bin bir emekle, onca çiçekten çıkan yağı. Kediler ondan bu biçimde. Bu kadar başına buyruk.
Daima bir bildikleri varmış üzere dolanmaları bundan tahminen de. İsmi kediler.
Hırsızlık düpedüz, birebir vakitte güpegündüz! Kaç para bu! Ayıptır be! Kaç para bu! Sahiden kaç para bu?”
İrtibat için:
[email protected]
Daşman, yeni hikayelerinde, oyunculuğun kendine has müşahede gücünü yazı dünyasına aktarıyor; bilhassa çağdaş insanın düştüğü hâlleri ironik bir lisanla paylaşıyor okuruyla. Bu kitabın sözdizimi de, imla tercihleri de, ismi üzere özgün ve kimi birtakım da muhalif.
“YAZ BUNLARI”
İçinde bulunduğumuz cihanda ya da bir diğerinde, tek başına ya da arkadaşlarla, monoton bir gün daha ya da yaşanacak sıkı bir macera… Daşman’ın hikayelerinde herkes için bir koltuk var. Kâfi ki okur, “Yaz bunları” demeye devam etsin.
KİTAPTAN
“Gözümün önünde ağzına kadar pembe Gördüm Çiçeği yapraklarıyla dolu dev bir kule canlandı. Çabucak art sokakta. Kule kendini kendine sıkıştırıyor, sıkıştırıyor, sıkıştırıyor ve gövdesinin altındaki minik musluğundan birkaç damla yağ süzülüp yavaş yavaş damlıyor. Altına şişe koymayı unutuyorlar. Olamaz! Oradan geçen kediler ağızlarını şapırdatarak içiyorlar o bin bir emekle, onca çiçekten çıkan yağı. Kediler ondan bu biçimde. Bu kadar başına buyruk.
Daima bir bildikleri varmış üzere dolanmaları bundan tahminen de. İsmi kediler.
Hırsızlık düpedüz, birebir vakitte güpegündüz! Kaç para bu! Ayıptır be! Kaç para bu! Sahiden kaç para bu?”
İrtibat için:
[email protected]