Dokuz8haber’in aktardığına göre; Bir İspanyol bilim insanı, kendisini bir daha doğuran ölümsüz denizanası genom haritasını çıkarmayı başardı.
Ölümsüz denizanası nasıl bir canlı?
Ölümsüz Denizanası; DNA’yı koruyan ve onaran genlerin çift kopyalarına sahiptir. Bilim beşerlerine göre bu özellik; insan yaşlanması ve yaşa bağlı şartlar hakkında ipuçları sağlayabilir.
Kendilerini klonluyorlar
Denizanaları ömürlerine sürüklenen larvalar olarak başlar. Sonunda deniz tabanına yapışırlar ve filiz gibisi poliplere dönüşürler. Altta yaşayanlar kendilerini klonlayarak, özgür yüzen şemsiye halindeki yerleşik koloniler oluştururlar.
Bu basamak birden fazla denizanası için bir çıkmaz sokaktır – fakat Ölümsüz Denizanası (Turritopsis Dohrnii) döngüyü bilakis çevirebilir. Kuvvetli ortamlarda bedenlerini eriterek amorf kistlere dönüştürürler, deniz tabanına bir daha tutunurlar ve poliplere geri dönerler. Yaşlılıkta vefatın önüne geçmek için döngüyü süresiz olarak bir daha başlatabilirler.
Genomlarını sıraladılar
Ölümsüz Denizanası’nın yaşlanmayı nasıl engellediğini öğrenmek için İspanya’daki Oviedo Üniversitesi’nden Maria Pascual-Torner ve meslektaşları, onun genomunu sıraladılar.
Bilim insanları Ölümsüz Denizanası’nın DNA tamiratı ve müdafaası ile alakalı genlerin iki katı kopyaya sahip olduğunu buldular. Bu kopyalar, daha fazla ölçüde gözetici ve onarıcı protein üretebiliyor. Denizanası ayrıyeten hücre bölünmesini engelleyen ve kromozomların esirgeyici kapakları olan telomerlerin bozulmasını önleyen eşsiz mutasyonlara sahipti.
Ardından, Ölümsüz Denizanası’nın nasıl polip formuna döndüğünü belirlemek için bilim adamları, bu karşıt metamorfoz sırasında hangi genlerin etkin olduğuna baktılar. Jölelerin hücreleri ilkel bir duruma döndürmek için gelişimsel genleri susturduğunu ve yeni bir larva tomurcuklandığında yeni oluşan hücrelerin öteki genleri aktive ettiğini buldular.
Ancak Galveston’daki Texas A&M Üniversitesi’nden Maria Pia Miglietta , Kızıl Denizanası’nın da gençleşebildiğine dikkat çekiyor, lakin onun ölümsüzlüğü Turritopsis dohrnii kadar yaygın değil.
Pascual-Torner, tanımladıkları genlerin insan yaşlanmasıyla ilgili olabileceğini söylüyor. Onlara bakılırsa buldukları yeni bilgiler; yenileyici tıbba ilham verebilir yahut kanser ve nörodejenerasyon üzere yaşa bağlı hastalıklar hakkında katkı sunabilir. Bilim insanları bir daha sonraki adım olarak farelerde ve insanlarda bu gen varyantlarını araştırmayı hedeflediklerini belirtiyor.
Ölümsüz denizanası nasıl bir canlı?
Ölümsüz Denizanası; DNA’yı koruyan ve onaran genlerin çift kopyalarına sahiptir. Bilim beşerlerine göre bu özellik; insan yaşlanması ve yaşa bağlı şartlar hakkında ipuçları sağlayabilir.
Kendilerini klonluyorlar
Denizanaları ömürlerine sürüklenen larvalar olarak başlar. Sonunda deniz tabanına yapışırlar ve filiz gibisi poliplere dönüşürler. Altta yaşayanlar kendilerini klonlayarak, özgür yüzen şemsiye halindeki yerleşik koloniler oluştururlar.
Bu basamak birden fazla denizanası için bir çıkmaz sokaktır – fakat Ölümsüz Denizanası (Turritopsis Dohrnii) döngüyü bilakis çevirebilir. Kuvvetli ortamlarda bedenlerini eriterek amorf kistlere dönüştürürler, deniz tabanına bir daha tutunurlar ve poliplere geri dönerler. Yaşlılıkta vefatın önüne geçmek için döngüyü süresiz olarak bir daha başlatabilirler.
Genomlarını sıraladılar
Ölümsüz Denizanası’nın yaşlanmayı nasıl engellediğini öğrenmek için İspanya’daki Oviedo Üniversitesi’nden Maria Pascual-Torner ve meslektaşları, onun genomunu sıraladılar.
Bilim insanları Ölümsüz Denizanası’nın DNA tamiratı ve müdafaası ile alakalı genlerin iki katı kopyaya sahip olduğunu buldular. Bu kopyalar, daha fazla ölçüde gözetici ve onarıcı protein üretebiliyor. Denizanası ayrıyeten hücre bölünmesini engelleyen ve kromozomların esirgeyici kapakları olan telomerlerin bozulmasını önleyen eşsiz mutasyonlara sahipti.
Ardından, Ölümsüz Denizanası’nın nasıl polip formuna döndüğünü belirlemek için bilim adamları, bu karşıt metamorfoz sırasında hangi genlerin etkin olduğuna baktılar. Jölelerin hücreleri ilkel bir duruma döndürmek için gelişimsel genleri susturduğunu ve yeni bir larva tomurcuklandığında yeni oluşan hücrelerin öteki genleri aktive ettiğini buldular.
Ancak Galveston’daki Texas A&M Üniversitesi’nden Maria Pia Miglietta , Kızıl Denizanası’nın da gençleşebildiğine dikkat çekiyor, lakin onun ölümsüzlüğü Turritopsis dohrnii kadar yaygın değil.
Pascual-Torner, tanımladıkları genlerin insan yaşlanmasıyla ilgili olabileceğini söylüyor. Onlara bakılırsa buldukları yeni bilgiler; yenileyici tıbba ilham verebilir yahut kanser ve nörodejenerasyon üzere yaşa bağlı hastalıklar hakkında katkı sunabilir. Bilim insanları bir daha sonraki adım olarak farelerde ve insanlarda bu gen varyantlarını araştırmayı hedeflediklerini belirtiyor.