celikci
New member
Uzman Psikolog Dilek Yıldırım’ın birinci kitabı olan “Kahve Kokulu Defter” okuyucuyla buluştu. Sokak Yayın Grubu’ndan çıkan kitapta ana karakter görünüşte Aslı olmakla birlikte, Zeynep, Cem yahut Tayfun’un da değerli rolleri bulunuyor. Aslı, kendini bulmaya çalışan, hayatın sıkıntı dönemeçlerinden geçen akıllı genç bir kız.
Kendi penceresinden gördüğü ömrü anlamaya, kendisiyle yüzleşmeye çalışıyor. Aslında Zeynep de kendi cephesinden birebir şeyi yapıyor. Roman, bir bakıma ikisinin yollarının kesişmesiyle başlıyor.
Cem’in ise her iki bayanla kurduğu bağlantının niteliği okura aktarılıyor. Muharrir, Tayfun’la baba imgesine biraz vurgu yapıyor; ortasında bulunduğumuz çağın babalığı nasıl erozyona uğrattığına değinmekle birlikte daha ağır bir tanışmayı okura bırakıyor.
Yazma hissi
Yazmanın kendisi için bir dürtü olduğunu söyleyen İstek Yıldırım, Kahve Kokulu Defter’i yazma sürecini şöyleki aktarıyor:
“Biroldukca bireyden esinlendim”
Danışanlarınızdan etkilendiniz mi, sorusunu ise İstek Yıldırım şu biçimde cevaplıyor: “Mesleğim gereği dinlediğim yüzlerce bireyden elbette esinlendim. Danışanlar bizlerden bir şeyler öğrenmeye gelirler yahut o denli sanırlar. Aslında öğreten değilizdir biz; onlar, kendileriyle konuşurlar ve en çok kendilerinden bir şeyler öğrenirler. Bu ortada bize öğrettiklerinin de farkında değildirler. Danışanlardan gayretlerini ve mucizelerini öğrendim. Romanda bunlar şüphesiz var. “
Kendi penceresinden gördüğü ömrü anlamaya, kendisiyle yüzleşmeye çalışıyor. Aslında Zeynep de kendi cephesinden birebir şeyi yapıyor. Roman, bir bakıma ikisinin yollarının kesişmesiyle başlıyor.
Cem’in ise her iki bayanla kurduğu bağlantının niteliği okura aktarılıyor. Muharrir, Tayfun’la baba imgesine biraz vurgu yapıyor; ortasında bulunduğumuz çağın babalığı nasıl erozyona uğrattığına değinmekle birlikte daha ağır bir tanışmayı okura bırakıyor.
Yazma hissi
Yazmanın kendisi için bir dürtü olduğunu söyleyen İstek Yıldırım, Kahve Kokulu Defter’i yazma sürecini şöyleki aktarıyor:
“Biroldukca bireyden esinlendim”
Danışanlarınızdan etkilendiniz mi, sorusunu ise İstek Yıldırım şu biçimde cevaplıyor: “Mesleğim gereği dinlediğim yüzlerce bireyden elbette esinlendim. Danışanlar bizlerden bir şeyler öğrenmeye gelirler yahut o denli sanırlar. Aslında öğreten değilizdir biz; onlar, kendileriyle konuşurlar ve en çok kendilerinden bir şeyler öğrenirler. Bu ortada bize öğrettiklerinin de farkında değildirler. Danışanlardan gayretlerini ve mucizelerini öğrendim. Romanda bunlar şüphesiz var. “