celikci
New member
Muharrir ve mütercim Metin Celal kitap ve yayıncılıkla ilgili değerli açıklamalr yaptı. yyaıncılığın artık dijitale geçmesi gerektiğini vurgulayan Celal, kağıt meblağları niçiniyle yayınevleri bu biçimde bir karar almalı dedi.
İşte müellifin açıklamaları…
“Yayıncılığımızın dışa bağımlı olduğu malum. Ana hammaddesi kâğıt. Kâğıt da ithal ediliyor. TL’nin her kıymet yitirişinde kâğıt fiyatları otomatik olarak artıyor. Kâğıt fiyatının artması da kitap meblağlarının artması demek. Kitap okurları doğal olarak endişeleniyor. Bu telaş “kitap alamayacağız” diye çabucak haber oluyor. Demeç veren herkes “SEKA kapandı, dışa bağımlı olduk. Türkiye’de kâğıt fabrikası olsaydı bu duruma düşmezdik, kitap meblağları pahalanmazdı” dedi.
“Yayıncılar Birliği’nin gündemindeki en değerli bahis da kâğıt düşüncesiydi. Yayıncılık bölümü süratle büyüyordu lakin kitap basmak için kâğıt bulunamıyordu. Kâğıt karaborsaydı. Evet, SEKA açıktı ve başta İzmit olmak üzere Türkiye’nin çeşitli yerlerinde fabrikaları vardı ancak kitap basacak kâğıt bulunamıyordu.”
SEKA ÜRETİMİ
“Bir kez SEKA’nın bütün üretimi kitap kâğıdı değildi. Öbür kâğıt tipleri ortasında tahminen de en az üretim kitap için yapılıyordu. O kâğıdı da birkaç tefeci tüccar kapatıyor, daha sonra fahiş fiyatla satıyordu. Kâğıt tüccarda vadeli, SEKA’da peşindi. Elinizdeki çekleri kırdırıp yani ziyana girmeyi göze alıp peşin para temin etseniz de yayınevi olarak SEKA’ya başvurduğunuzda ya “kâğıt yok!” diyorlardı ya da uzak bir tarih veriyorlardı. Zira SEKA’nın üretimi Türkiye’nin kâğıt tüketimini karşılamıyordu.”
BİR TAHLİL
“Bazı yayıncılar tahlil olarak 60 gramlık kitap kâğıdı yerine 54 gramlık gazete kâğıdına yönelmişti lakin o kâğıdı da evvela gazete ve mecmualar aldığı için temin etmek kolay değildi. bir daha tefeci tüccarlara başvurmak gerekiyordu. Biroldukca gazete ve mecmua sahibi, devletin tahsis ettiği kâğıtlara gazete basmayıp fahiş fiyatla satıyorlardı. Yokluk o kadar artmıştı ki kâğıdı kitap basmak için kullanmaktansa saklamak daha kârlı hale gelmişti.”
TÜRKİYE’DEKİ KAĞIT SORUNU
“Türkiye’deki kâğıt meselesinin tek sebebi TL’nin daima bedel kaybetmesi değil. Dünya çapında bir kâğıt ıstırabı yaşanıyor. Bu niçinle de dolar ve euro bazında da büyük artırımlar yapıldı. Yani TL kıymet kaybetmese de kâğıt fiyatları artacak, kitabın da fiyatı zamlanacaktı. Ve bu sorun yalnızca bu yıla mahsus değil. Ambalajda plastik yerine kâğıt kullanılmasının teşviki ile kâğıt tüketimi süratle artıyor. Global kâğıt kullanması son 40 yılda %400 arttı. 2060’a kadar, Dünya çapında selüloz ve kâğıt tüketiminin iki katına çıkması bekleniyor. E-ticaretin büyümesi kâğıt tüketimini daha da artıracak. 2001’den 2019’a kadar, global olarak toplam 386 milyon hektar orman kaybedildi. Bu kayıp, 2000 yılından bu yana Dünya ağaç örtüsünde %10’luk bir azalmayı temsil ediyor. Kâğıt üretimi için yitirilen su kaynaklarının hesabı yapılmamış. Kâğıt tüketirken dünyayı da tüketiyoruz. O niçinle yayıncılık artık dijitale geçmeli, e-kitaba ağırlaşmalı ve vilayetle de kâğıda basılmış kitap, mecmua isterim diyene de özel olarak üretim yapmalı. Bu teknolojiye sahibiz, kullanmıyoruz.”
İşte müellifin açıklamaları…
“Yayıncılığımızın dışa bağımlı olduğu malum. Ana hammaddesi kâğıt. Kâğıt da ithal ediliyor. TL’nin her kıymet yitirişinde kâğıt fiyatları otomatik olarak artıyor. Kâğıt fiyatının artması da kitap meblağlarının artması demek. Kitap okurları doğal olarak endişeleniyor. Bu telaş “kitap alamayacağız” diye çabucak haber oluyor. Demeç veren herkes “SEKA kapandı, dışa bağımlı olduk. Türkiye’de kâğıt fabrikası olsaydı bu duruma düşmezdik, kitap meblağları pahalanmazdı” dedi.
“Yayıncılar Birliği’nin gündemindeki en değerli bahis da kâğıt düşüncesiydi. Yayıncılık bölümü süratle büyüyordu lakin kitap basmak için kâğıt bulunamıyordu. Kâğıt karaborsaydı. Evet, SEKA açıktı ve başta İzmit olmak üzere Türkiye’nin çeşitli yerlerinde fabrikaları vardı ancak kitap basacak kâğıt bulunamıyordu.”
SEKA ÜRETİMİ
“Bir kez SEKA’nın bütün üretimi kitap kâğıdı değildi. Öbür kâğıt tipleri ortasında tahminen de en az üretim kitap için yapılıyordu. O kâğıdı da birkaç tefeci tüccar kapatıyor, daha sonra fahiş fiyatla satıyordu. Kâğıt tüccarda vadeli, SEKA’da peşindi. Elinizdeki çekleri kırdırıp yani ziyana girmeyi göze alıp peşin para temin etseniz de yayınevi olarak SEKA’ya başvurduğunuzda ya “kâğıt yok!” diyorlardı ya da uzak bir tarih veriyorlardı. Zira SEKA’nın üretimi Türkiye’nin kâğıt tüketimini karşılamıyordu.”
BİR TAHLİL
“Bazı yayıncılar tahlil olarak 60 gramlık kitap kâğıdı yerine 54 gramlık gazete kâğıdına yönelmişti lakin o kâğıdı da evvela gazete ve mecmualar aldığı için temin etmek kolay değildi. bir daha tefeci tüccarlara başvurmak gerekiyordu. Biroldukca gazete ve mecmua sahibi, devletin tahsis ettiği kâğıtlara gazete basmayıp fahiş fiyatla satıyorlardı. Yokluk o kadar artmıştı ki kâğıdı kitap basmak için kullanmaktansa saklamak daha kârlı hale gelmişti.”
TÜRKİYE’DEKİ KAĞIT SORUNU
“Türkiye’deki kâğıt meselesinin tek sebebi TL’nin daima bedel kaybetmesi değil. Dünya çapında bir kâğıt ıstırabı yaşanıyor. Bu niçinle de dolar ve euro bazında da büyük artırımlar yapıldı. Yani TL kıymet kaybetmese de kâğıt fiyatları artacak, kitabın da fiyatı zamlanacaktı. Ve bu sorun yalnızca bu yıla mahsus değil. Ambalajda plastik yerine kâğıt kullanılmasının teşviki ile kâğıt tüketimi süratle artıyor. Global kâğıt kullanması son 40 yılda %400 arttı. 2060’a kadar, Dünya çapında selüloz ve kâğıt tüketiminin iki katına çıkması bekleniyor. E-ticaretin büyümesi kâğıt tüketimini daha da artıracak. 2001’den 2019’a kadar, global olarak toplam 386 milyon hektar orman kaybedildi. Bu kayıp, 2000 yılından bu yana Dünya ağaç örtüsünde %10’luk bir azalmayı temsil ediyor. Kâğıt üretimi için yitirilen su kaynaklarının hesabı yapılmamış. Kâğıt tüketirken dünyayı da tüketiyoruz. O niçinle yayıncılık artık dijitale geçmeli, e-kitaba ağırlaşmalı ve vilayetle de kâğıda basılmış kitap, mecmua isterim diyene de özel olarak üretim yapmalı. Bu teknolojiye sahibiz, kullanmıyoruz.”