celikci
New member
Fatma Hanım ve Hüseyin Vehbi Bey’in 7. çocuğu Mehmet Rıfat Ilgaz, 7 Mayıs 1911’de Cide’de dünyaya geldi. Muharrir, Türk edebiyatına Hababam Sınıfı romanını kazandırdı. senelerca televiyonda da izleriz ve izlemeye de devam edeceğiz. Büyük muharririn ömrüne ve yapıtlarına dair notlar…
Ilgaz, ilkokulun 5 yılını Cide, bir yılını ise Terme’de okudu. Ortaokula Kastamonu’daki ablasının yanında devam eden muharrir, yatılı okuduğu Kastamonu Muallim Mektebinden 1930’da mezun oldu.
Ilgaz’ın gemicilik, gemi katipliği ve Düyun-ı Genele memurluğu vazifeleri yapan babası Vehbi Beyefendi, 1928’de Terme’de hayatını yitirdi.
Rıfat Ilgaz, 1931’de Bolu Maarif Müdürlüğünce Gerede’de ilkokul öğretmeni olarak atandı, akabinde Akçakoca, Hendek ve Düzce içinde bir köy olan Gümüşova bucağına tayin edildi.
BİRİNCİ EVLİLİĞİ
Birinci evliliğini 1931’de öğretmen arkadaşı Nuriye Hanım ile yapan müellifin, 1932’de kızı Gönül dünyaya geldi. Ilgaz, 1933’te askere gitti ve askerdeyken eşinden ayrıldı.
Usta edebiyatçı, 1934’te soyadı almayana maaş verilmeyeceğinin açıklanması üzerine, ömründe büyük değeri olduğuna inandığı Kastamonu’yu simgeleyen Ilgaz soyadını seçti.
UZUN MÜHLET VEREM TEDAVİSİ GÖRDÜ
Gazi Eğitim Enstitüsünde 1936-1938’de okuyan Ilgaz, Adapazarı’na Türkçe öğretmeni olarak atandı. Lakin verem olan muharrir, rahatsızlığı ağırlaştığı için İstanbul’a gelerek, Yakacık Sanatoryumu’nda tedavi gördü.
Ilgaz, hastalığının tedavisi niçiniyle İstanbul’a tayin istemesinin akabinde, 1939’da Karagümrük Ortaokulu’nda vazifeye başladı.
Birebir yıl öğretmen Rikkat Hanım ile evlenen usta kalemin, 1940’ta oğlu Aydın, 1946’da ise kızı Yıldız dünyaya geldi.
YAZILARI VE HİKAYELERİ YAYINLANDI
“Çığır”, “Oluş”, “Ulus”, “Güneş”, “Yücel”, “Varlık”, “Hamle” ve “Yeni İnsanlık” üzere çeşitli gazete ve mecmualarda yazmaya başlayan Ilgaz, tıpkı senelerda Hasan Tanrıkut, Sabahattin Kudret Aksal, Salah Birsel’le tanıştı.
Başarılı edebiyatçı, 1942’de A. Kadir ve Ömer Faruk Toprak ile Yürüyüş mecmuasının takımında yer aldı ve mecmuada Orhan Kemal, Sait Faik Abasıyanık, Cahit Irgat, İbrahim Abdülkadir Meriçboyu, Nazım Hikmet’le çalıştı.
MAHPUS CEZASI ALDI
“Yarenlik” isimli birinci şiir kitabını 1943’te edebiyatseverlerle buluşturan Ilgaz, 1944’te yayımlandıktan 25 gün daha sonra toplatılan “Sınıf” isimli şiir yapıtından dolayı 6 ay mahpus cezası aldı. Mahpustan çıktığında sıhhati düzgünce berbatlaşan muharrir, öğretmenlik işini ve İstanbul Üniversitesi İdeoloji Kısmı’nda başladığı öğrencilik hakkını kaybetti.
Hastalığı ötürüsıyla İstanbul Validebağ Sanatoryumuna yatan Ilgaz, 1947’de sanatoryumdan çıkarıldı.
Yaklaşık 8 yıl farklı hastanelerde verem tedavisi goren Rıfat Ilgaz, kendi yaşantısından yola çıkarak “Pijamalılar” romanını yazdı ve bu yapıtında verem hastanelerinde hayat gayreti veren hastaların ömrünü, güldürü adabıyla kaleme aldı.
TOPLUMCU GERÇEKÇİ MUHARRİR
Yazılarında ve hayatında toplumcu gerçekçi bir çizgi devam ettirmeye çalışan Ilgaz’ın 1953’te yazdığı “Devam” isimli kitabı da toplatıldı. Yazıları ve şiirleri niçiniyle kovuşturmaya tabi tutulan Ilgaz, yaklaşık 5,5 yıl mahkumiyet alsa da hem hastalığından birebir vakitte af kapsamına girdiği için cezasının bir kısmını yattı.
İnceleme muharriri ve eleştirmen Asım Bezirci, “Papirüs” mecmuasının 19. sayısında, şiirlerinde Faruk Nafiz Çamlıbel, Ahmet Kutsi Tecer, Halit Fahri Ozansoy üzere hececi şairlerin tesirinde kalan Ilgaz için, “Rıfat Ilgaz’ı çoğumuz oldum bittim ‘toplumcu’ şairi diye tanırız. Uzun bir süre ‘toplumcu olmayan’ şiirler de yazdığını bilmeyiz. Zira, bu cins şiirler eski mecmuaların sayfaları içinde kalmıştır. Ilgaz, onları hiç bir kitabına almamıştır. Bundan ötürü de oldum mümkün, toplumsal bahisleri işleyen bir şair sayılmıştır. halbuki, Ilgaz’ın toplumcu bir şair olarak muvaffakiyet kazanmasında bu şiirlerin de bir hissesi vardır.” değerlendirmesini yapmıştı.
GAZETE ÇIKARDI
Rıfat Ilgaz, Aziz Nesin ve Esat Adil üzere isimlerle “Gerçek” gazetesini çıkardı. Necati Sözen’in sahibi olduğu “Adembaba” mecmuasında 1952’de yazmaya başlayan usta müellifin, “Dolmuş”, “Külah” ve “Taş” isimli tanınan mizah mecmualarında de yazıları yayımlandı.
Öğretmenlik yaparken öğrencileriyle kendi çocukları üzere ilgilenen, sonrasındasında çocuk edebiyatında da eserler veren Ilgaz, öğretmenlik omurundaki müşahedelerini yapıtlarına yansıttı.
HABABAM SINIFI EFSANESİ…
Ilgaz, 1952-1960’ta “Tan” gazetesinde düzeltmen, dizgici ve röportaj müellifi olarak çalışırken “Dolmuş” mecmuasında “Stepne” takma ismiyle “Hababam Sınıfı”, “Bizim Koğuş” ve “Don Kişot” yapıtlarını dizi olarak okuyucuyla buluşturdu.
Oğlu Aydın’ın okul maceralarıyla “Hababam Sınıfı”nı oluşturan Ilgaz, hikayelerine öğretmenlik anılarıyla müşahedelerini de ekledi.
Unutulmaz muharririn, 1959’da kaleme aldığı ve büyük üne kavuşturan “Hababam Sınıfı” kitabı, 1966’da oyunlaştırılarak Ulvi Uraz Tiyatro Topluluğu tarafınca sahnelendi. Oyun, 1969’da İstanbul Tiyatrosu’nda bir daha sahneye koyuldu, 1975’te ise Ertem Eğilmez’in direktörlüğünde beyaz perdeye aktarıldı.
Mehmet Saydur, “Rıfat Ilgaz’lı seneler” isimli anı kitabında, yaşadığı devirde eğitim sisteminde gördüğü aksaklıkları ele alan Ilgaz’ın, “Hababam Sınıfı”nı yazma emelini şu sözlerle deklare ettiğını aktardı:
“EĞİTİM YERGİSİDİR”
“Hababam Sınıfı bir eğitim yergisidir. Mizah beyazdır, olumludur. Mizahta gülme ana öğe değildir. İsteyen ağlar, isteyen güler. Ben yergi yapıyorum, güldürü bile düşünmüyorum. Hababam Sınıfı’nda üç şeyin yergisi yapılmıştır, kopyanın, ezberin, uydurma hürmetin. Benim mizahım düşündürmeye dayanır. Hababam Sınıfı’nda bize yakışmayan eğitimsel şeylerin yergisini yapıyorum.”
Ilgaz, “Vatan”, “Demokrat İzmir”, “Yeni Gün”, “Yeni Ulus” gazeteleri ile “Akbaba” mecmuasında de yazılar yazdı. sonrasındasında Sınıf Yayınları’nı kuran müellif, kendi kitaplarını buradan yayımladı.
Basın Gurur Kartı’nı 1970’te alan, 1974’te emekli olup doğum yeri olan Cide’ye yerleşen Ilgaz, 12 Eylül 1980 darbesinde bir daha gözaltına alındı.
Rıfat Ilgaz, “Yıldız Karayel” isimli yapıtıyla 1982’de “Madaralı Roman Ödülü” ve “Orhan Kemal Roman Ödülünü”, “Ocak Katırı Alagöz” ile de 1987’de “Ömer Faruk Toprak Şiir Ödülü”nü aldı.
hayatı boyunca 5 defa evlenen Ilgaz’ın 4 çocuğu oldu.
Unutulmaz yapıtlara imza atan Ilgaz, 7 Temmuz 1993’te İstanbul’da vefat etti ve Zincirlikuyu Mezarlığına defnedildi.
– “İNSAN daha sonraDAN MİZAHÇI OLMAZ, MİZAHÇI DOĞAR”
Ilgaz, “İnsan daha sonradan mizahçı olmaz, mizahçı doğar” fikrini savunurken, bir aktiflikte yaptığı konuşmada mizahi tarafını şu biçimde anlattı:
“Ben mizahçı olduğumu fazlaca geç anladım. niye? Hababam Sınıfı’ndan daha sonra baktım ki halk sevdi, gülmeye başlıyor, ‘Ben kendimi yalnız şair zannederdim, mizahçıymışım da…’ dedim, kendi kendime. daha sonradan düşündüm sanki ben okuduğum edebiyat kısmındaki hocalardan mı öğrendim bu mizahı?’ Bir incelemeye başladım, şiirlerimi de aradım. Benim için yapılan bir görüşmede Ahmet Gülhan ‘Mıstabey’ şiirimi okudu. Herkes önemli ciddi dinleyecek, tahminen de üzülecek… İkinci Dünya Savaşı’ndan, Almanlardan bahsediyorum şiirde… Baktım millet gülüyor. Ben bunu, hayli trajik bir olayı anlatayım diye yazmıştım…”
“Şair” tarafına toz konduramadığı için evvela şiir dışındaki yazılarını takma isim kullanarak yazan Rıfat Ilgaz, bir röportajında ise mizahla alakalı şu tabirleri kullandı:
MİZAH NEDİR
“Mizah diye bir yazı çeşidi yoktur. Yazı tipi romandır, hikayedir, köşe yazılarıdır, anılardır. Mektup bile bir yazı tipidir de mizah bir yazı çeşidi değildir. Cins olsaydı tekniği olurdu. Mizah bir biçimdir. Topluma bakış açısıdır. Mizah şiir, hikaye, roman olabilir. Tıp değil, biçimdir. Mizacımızdan gelen bir özelliktir, bir çeşnidir. Yazı çeşitleri maharet ve teknik ister. Bunları sağladın mı muvaffakiyet tamdır. Mizah ne ister? Mizah insanın mizacından geldiği için bilgi değildir, edinilemez. Teknik de değildir. İnsanın yaradılışında bu özellik var ise mizah başarılı olabilir.”
KİMİ YAPITLARI…
Şiir: “Yaşadıkça”, “Devam”, “Üsküdar’da Sabah Oldu”, “Soluk Soluğa”, “Karakılçık”, “Uzak Değil”, “Güvercinim Uyur mu?”, “Kulağımız Kirişte”, “Çocuk Bahçesi (çocuk şiirleri)”
Öykü: “Radarın Anahtarı”, “Don Kişot İstanbul’da”, “Kesmeli Bunları”, “Al Atını”, “Palavra”, “Bunadı Bu Adam”, “Tuh Sana”, “Çalış Osman Çiftlik Senin”, “Hababam Sınıfı Uyanıyor”, “Hababam Sınıfı Baskında”, “Hababam Sınıfı Sınıfta Kaldı”
Roman: “Hababam Sınıfı”, “Bizim Koğuş”, “Karadeniz’in Kıyıcığında”, “Karartma Geceleri”, “Meşrutiyet Kıraathanesi”, “Apartıman Çocukları”, “Hoca Nasrettin ve Çömezleri”
Tiyatro: “Hababam Sınıfı”, “Hababam Sınıfı Baskında”, “Hababam Sınıfı Sınıfta Kaldı”, “Çatal Mata Kaç Çatal”, “Abbas Yola Giden”
Hatıra: “Kırk Yıl Evvel Kırk Yıl daha sonra”, “Yokuş Yukarı”, “Biz de Yaşadık”
Çocuk Edebiyatı: “Bacaksız Kamyon Sürücüsü”, “Bacaksız Okulda”, “Bacaksız Paralı Atlet”, “Öksüz Civciv”, “Küçükçekmece Okyanusu”, “Cankurtaran Yılmaz”, “Kumdan Betona”
Ilgaz, ilkokulun 5 yılını Cide, bir yılını ise Terme’de okudu. Ortaokula Kastamonu’daki ablasının yanında devam eden muharrir, yatılı okuduğu Kastamonu Muallim Mektebinden 1930’da mezun oldu.
Ilgaz’ın gemicilik, gemi katipliği ve Düyun-ı Genele memurluğu vazifeleri yapan babası Vehbi Beyefendi, 1928’de Terme’de hayatını yitirdi.
Rıfat Ilgaz, 1931’de Bolu Maarif Müdürlüğünce Gerede’de ilkokul öğretmeni olarak atandı, akabinde Akçakoca, Hendek ve Düzce içinde bir köy olan Gümüşova bucağına tayin edildi.
BİRİNCİ EVLİLİĞİ
Birinci evliliğini 1931’de öğretmen arkadaşı Nuriye Hanım ile yapan müellifin, 1932’de kızı Gönül dünyaya geldi. Ilgaz, 1933’te askere gitti ve askerdeyken eşinden ayrıldı.
Usta edebiyatçı, 1934’te soyadı almayana maaş verilmeyeceğinin açıklanması üzerine, ömründe büyük değeri olduğuna inandığı Kastamonu’yu simgeleyen Ilgaz soyadını seçti.
UZUN MÜHLET VEREM TEDAVİSİ GÖRDÜ
Gazi Eğitim Enstitüsünde 1936-1938’de okuyan Ilgaz, Adapazarı’na Türkçe öğretmeni olarak atandı. Lakin verem olan muharrir, rahatsızlığı ağırlaştığı için İstanbul’a gelerek, Yakacık Sanatoryumu’nda tedavi gördü.
Ilgaz, hastalığının tedavisi niçiniyle İstanbul’a tayin istemesinin akabinde, 1939’da Karagümrük Ortaokulu’nda vazifeye başladı.
Birebir yıl öğretmen Rikkat Hanım ile evlenen usta kalemin, 1940’ta oğlu Aydın, 1946’da ise kızı Yıldız dünyaya geldi.
YAZILARI VE HİKAYELERİ YAYINLANDI
“Çığır”, “Oluş”, “Ulus”, “Güneş”, “Yücel”, “Varlık”, “Hamle” ve “Yeni İnsanlık” üzere çeşitli gazete ve mecmualarda yazmaya başlayan Ilgaz, tıpkı senelerda Hasan Tanrıkut, Sabahattin Kudret Aksal, Salah Birsel’le tanıştı.
Başarılı edebiyatçı, 1942’de A. Kadir ve Ömer Faruk Toprak ile Yürüyüş mecmuasının takımında yer aldı ve mecmuada Orhan Kemal, Sait Faik Abasıyanık, Cahit Irgat, İbrahim Abdülkadir Meriçboyu, Nazım Hikmet’le çalıştı.
MAHPUS CEZASI ALDI
“Yarenlik” isimli birinci şiir kitabını 1943’te edebiyatseverlerle buluşturan Ilgaz, 1944’te yayımlandıktan 25 gün daha sonra toplatılan “Sınıf” isimli şiir yapıtından dolayı 6 ay mahpus cezası aldı. Mahpustan çıktığında sıhhati düzgünce berbatlaşan muharrir, öğretmenlik işini ve İstanbul Üniversitesi İdeoloji Kısmı’nda başladığı öğrencilik hakkını kaybetti.
Hastalığı ötürüsıyla İstanbul Validebağ Sanatoryumuna yatan Ilgaz, 1947’de sanatoryumdan çıkarıldı.
Yaklaşık 8 yıl farklı hastanelerde verem tedavisi goren Rıfat Ilgaz, kendi yaşantısından yola çıkarak “Pijamalılar” romanını yazdı ve bu yapıtında verem hastanelerinde hayat gayreti veren hastaların ömrünü, güldürü adabıyla kaleme aldı.
TOPLUMCU GERÇEKÇİ MUHARRİR
Yazılarında ve hayatında toplumcu gerçekçi bir çizgi devam ettirmeye çalışan Ilgaz’ın 1953’te yazdığı “Devam” isimli kitabı da toplatıldı. Yazıları ve şiirleri niçiniyle kovuşturmaya tabi tutulan Ilgaz, yaklaşık 5,5 yıl mahkumiyet alsa da hem hastalığından birebir vakitte af kapsamına girdiği için cezasının bir kısmını yattı.
İnceleme muharriri ve eleştirmen Asım Bezirci, “Papirüs” mecmuasının 19. sayısında, şiirlerinde Faruk Nafiz Çamlıbel, Ahmet Kutsi Tecer, Halit Fahri Ozansoy üzere hececi şairlerin tesirinde kalan Ilgaz için, “Rıfat Ilgaz’ı çoğumuz oldum bittim ‘toplumcu’ şairi diye tanırız. Uzun bir süre ‘toplumcu olmayan’ şiirler de yazdığını bilmeyiz. Zira, bu cins şiirler eski mecmuaların sayfaları içinde kalmıştır. Ilgaz, onları hiç bir kitabına almamıştır. Bundan ötürü de oldum mümkün, toplumsal bahisleri işleyen bir şair sayılmıştır. halbuki, Ilgaz’ın toplumcu bir şair olarak muvaffakiyet kazanmasında bu şiirlerin de bir hissesi vardır.” değerlendirmesini yapmıştı.
GAZETE ÇIKARDI
Rıfat Ilgaz, Aziz Nesin ve Esat Adil üzere isimlerle “Gerçek” gazetesini çıkardı. Necati Sözen’in sahibi olduğu “Adembaba” mecmuasında 1952’de yazmaya başlayan usta müellifin, “Dolmuş”, “Külah” ve “Taş” isimli tanınan mizah mecmualarında de yazıları yayımlandı.
Öğretmenlik yaparken öğrencileriyle kendi çocukları üzere ilgilenen, sonrasındasında çocuk edebiyatında da eserler veren Ilgaz, öğretmenlik omurundaki müşahedelerini yapıtlarına yansıttı.
HABABAM SINIFI EFSANESİ…
Ilgaz, 1952-1960’ta “Tan” gazetesinde düzeltmen, dizgici ve röportaj müellifi olarak çalışırken “Dolmuş” mecmuasında “Stepne” takma ismiyle “Hababam Sınıfı”, “Bizim Koğuş” ve “Don Kişot” yapıtlarını dizi olarak okuyucuyla buluşturdu.
Oğlu Aydın’ın okul maceralarıyla “Hababam Sınıfı”nı oluşturan Ilgaz, hikayelerine öğretmenlik anılarıyla müşahedelerini de ekledi.
Unutulmaz muharririn, 1959’da kaleme aldığı ve büyük üne kavuşturan “Hababam Sınıfı” kitabı, 1966’da oyunlaştırılarak Ulvi Uraz Tiyatro Topluluğu tarafınca sahnelendi. Oyun, 1969’da İstanbul Tiyatrosu’nda bir daha sahneye koyuldu, 1975’te ise Ertem Eğilmez’in direktörlüğünde beyaz perdeye aktarıldı.
Mehmet Saydur, “Rıfat Ilgaz’lı seneler” isimli anı kitabında, yaşadığı devirde eğitim sisteminde gördüğü aksaklıkları ele alan Ilgaz’ın, “Hababam Sınıfı”nı yazma emelini şu sözlerle deklare ettiğını aktardı:
“EĞİTİM YERGİSİDİR”
“Hababam Sınıfı bir eğitim yergisidir. Mizah beyazdır, olumludur. Mizahta gülme ana öğe değildir. İsteyen ağlar, isteyen güler. Ben yergi yapıyorum, güldürü bile düşünmüyorum. Hababam Sınıfı’nda üç şeyin yergisi yapılmıştır, kopyanın, ezberin, uydurma hürmetin. Benim mizahım düşündürmeye dayanır. Hababam Sınıfı’nda bize yakışmayan eğitimsel şeylerin yergisini yapıyorum.”
Ilgaz, “Vatan”, “Demokrat İzmir”, “Yeni Gün”, “Yeni Ulus” gazeteleri ile “Akbaba” mecmuasında de yazılar yazdı. sonrasındasında Sınıf Yayınları’nı kuran müellif, kendi kitaplarını buradan yayımladı.
Basın Gurur Kartı’nı 1970’te alan, 1974’te emekli olup doğum yeri olan Cide’ye yerleşen Ilgaz, 12 Eylül 1980 darbesinde bir daha gözaltına alındı.
Rıfat Ilgaz, “Yıldız Karayel” isimli yapıtıyla 1982’de “Madaralı Roman Ödülü” ve “Orhan Kemal Roman Ödülünü”, “Ocak Katırı Alagöz” ile de 1987’de “Ömer Faruk Toprak Şiir Ödülü”nü aldı.
hayatı boyunca 5 defa evlenen Ilgaz’ın 4 çocuğu oldu.
Unutulmaz yapıtlara imza atan Ilgaz, 7 Temmuz 1993’te İstanbul’da vefat etti ve Zincirlikuyu Mezarlığına defnedildi.
– “İNSAN daha sonraDAN MİZAHÇI OLMAZ, MİZAHÇI DOĞAR”
Ilgaz, “İnsan daha sonradan mizahçı olmaz, mizahçı doğar” fikrini savunurken, bir aktiflikte yaptığı konuşmada mizahi tarafını şu biçimde anlattı:
“Ben mizahçı olduğumu fazlaca geç anladım. niye? Hababam Sınıfı’ndan daha sonra baktım ki halk sevdi, gülmeye başlıyor, ‘Ben kendimi yalnız şair zannederdim, mizahçıymışım da…’ dedim, kendi kendime. daha sonradan düşündüm sanki ben okuduğum edebiyat kısmındaki hocalardan mı öğrendim bu mizahı?’ Bir incelemeye başladım, şiirlerimi de aradım. Benim için yapılan bir görüşmede Ahmet Gülhan ‘Mıstabey’ şiirimi okudu. Herkes önemli ciddi dinleyecek, tahminen de üzülecek… İkinci Dünya Savaşı’ndan, Almanlardan bahsediyorum şiirde… Baktım millet gülüyor. Ben bunu, hayli trajik bir olayı anlatayım diye yazmıştım…”
“Şair” tarafına toz konduramadığı için evvela şiir dışındaki yazılarını takma isim kullanarak yazan Rıfat Ilgaz, bir röportajında ise mizahla alakalı şu tabirleri kullandı:
MİZAH NEDİR
“Mizah diye bir yazı çeşidi yoktur. Yazı tipi romandır, hikayedir, köşe yazılarıdır, anılardır. Mektup bile bir yazı tipidir de mizah bir yazı çeşidi değildir. Cins olsaydı tekniği olurdu. Mizah bir biçimdir. Topluma bakış açısıdır. Mizah şiir, hikaye, roman olabilir. Tıp değil, biçimdir. Mizacımızdan gelen bir özelliktir, bir çeşnidir. Yazı çeşitleri maharet ve teknik ister. Bunları sağladın mı muvaffakiyet tamdır. Mizah ne ister? Mizah insanın mizacından geldiği için bilgi değildir, edinilemez. Teknik de değildir. İnsanın yaradılışında bu özellik var ise mizah başarılı olabilir.”
KİMİ YAPITLARI…
Şiir: “Yaşadıkça”, “Devam”, “Üsküdar’da Sabah Oldu”, “Soluk Soluğa”, “Karakılçık”, “Uzak Değil”, “Güvercinim Uyur mu?”, “Kulağımız Kirişte”, “Çocuk Bahçesi (çocuk şiirleri)”
Öykü: “Radarın Anahtarı”, “Don Kişot İstanbul’da”, “Kesmeli Bunları”, “Al Atını”, “Palavra”, “Bunadı Bu Adam”, “Tuh Sana”, “Çalış Osman Çiftlik Senin”, “Hababam Sınıfı Uyanıyor”, “Hababam Sınıfı Baskında”, “Hababam Sınıfı Sınıfta Kaldı”
Roman: “Hababam Sınıfı”, “Bizim Koğuş”, “Karadeniz’in Kıyıcığında”, “Karartma Geceleri”, “Meşrutiyet Kıraathanesi”, “Apartıman Çocukları”, “Hoca Nasrettin ve Çömezleri”
Tiyatro: “Hababam Sınıfı”, “Hababam Sınıfı Baskında”, “Hababam Sınıfı Sınıfta Kaldı”, “Çatal Mata Kaç Çatal”, “Abbas Yola Giden”
Hatıra: “Kırk Yıl Evvel Kırk Yıl daha sonra”, “Yokuş Yukarı”, “Biz de Yaşadık”
Çocuk Edebiyatı: “Bacaksız Kamyon Sürücüsü”, “Bacaksız Okulda”, “Bacaksız Paralı Atlet”, “Öksüz Civciv”, “Küçükçekmece Okyanusu”, “Cankurtaran Yılmaz”, “Kumdan Betona”