Yan rollerin en komik isimlerinden biri olan Halit Akçatepe’nin aslına bakarsanız tiyatrocu bir aileden geldiğini hepimiz biliyorduk fakat dedesinin sadrazam olması şaşırttı açıkçası. Bakalım bu keyifli insanın dedesi kimmiş ve neler yapmış?
Kaynak: İslam Ansiklopedisi
1938 doğumlu Akçatepe 79 yaşında hayata gözlerini yumduğunda gerisinde 82 sinema, 12 dizi bırakır. Ayrıyeten 1 senaryosu, 4 direktörlüğü olduğunu da unutmayalım.
özetlemek gerekirsesı 5 yaşında geçer kamera karşısına ve oradan tekrar hiç ayrılmaz. Eh bunda annesi Leman Hanım ve babası Sıtkı Bey’in de hisseleri büyüktür alışılmış. Ve ne şanslıdır ki ikisiyle de birlikte oynar.
Gelelim kendisinin büyük büyük dedesi Nevşehirli Damat İbrahim Paşa’ya… Paşa, Osmanlı’nın güç periyotlarından birinde, Lale Zamanı’nda sadrazamlık yapar.
Şehzadeliğinden beri yanında olduğu III. Ahmed tahta çıktıktan 15 yıl daha sonra sadrazam olur İbrahim Paşa ve 12 yıl bu nazaranvi sürdürür. 1730’da ise İşverene Halil İsyanı’nda öldürülür.
Paşa, Osmanlı’nın toprak kaybetmesi karşısında hükumetin başı olarak bir fetih siyaseti gütmez. Bilakis barış ortasında huzurlu günler hayal eder fakat koşulları ağır Pasarofça Antlaşması’nı da imzalar.
Bu mutabakattan daha sonra birinci iş tasarruf önlemleri alır. Ve 1721 yılı başında hazine 5675 kese (2 buçuk milyon akçe) fazla verir. Ve Paşa bu fazlayı genel olarak Sadabad üzere estetik yapılarda kullanır.
Bunun yanı sıra tulumba ve matbaanın kurulmasında yardımı olan Paşa, İstanbul ve memleketi Nevşehir’e değerli eserler yaptırır. Ayrıyeten edebiyatçıları, sanatkarları kollar ve bir bilim akademisi kurar.
Ancak Damat İbrahim Paşa halk katmanları içinde sürüp giden sefaleti önleyemez ve bunun üzerine bir de şahsen katılmadığı Afgan seferinde yenik düşer. Paşa’nın yıldızı günbegün sönüyordur.
Derken 1730’un sonbaharında halk ayaklanır. İşverene Halil, Muşlu Beşe üzere isyankarlar III. Ahmed’den Paşa’yı ve onun damatlarını ister. Padişah baskılara dayanamaz ve 1 Ekim 1730’da…
Nevşehirli Damat İbrahim Paşa, sarayda öldürülür. Cesedi isyankarlara teslim edilir ve İstanbul’un sokaklarında gezdirildikten daha sonra III. Ahmed Çeşmesi civarına terk edilir.
‘Ve yıllar daha sonra torunu dedesinin sanata verdiği ehemmiyeti hatırlatırcasına beyaz perdede yüzümüzü oldukcaça güldürür…’
Kaynak: İslam Ansiklopedisi
1938 doğumlu Akçatepe 79 yaşında hayata gözlerini yumduğunda gerisinde 82 sinema, 12 dizi bırakır. Ayrıyeten 1 senaryosu, 4 direktörlüğü olduğunu da unutmayalım.
özetlemek gerekirsesı 5 yaşında geçer kamera karşısına ve oradan tekrar hiç ayrılmaz. Eh bunda annesi Leman Hanım ve babası Sıtkı Bey’in de hisseleri büyüktür alışılmış. Ve ne şanslıdır ki ikisiyle de birlikte oynar.
Gelelim kendisinin büyük büyük dedesi Nevşehirli Damat İbrahim Paşa’ya… Paşa, Osmanlı’nın güç periyotlarından birinde, Lale Zamanı’nda sadrazamlık yapar.
Şehzadeliğinden beri yanında olduğu III. Ahmed tahta çıktıktan 15 yıl daha sonra sadrazam olur İbrahim Paşa ve 12 yıl bu nazaranvi sürdürür. 1730’da ise İşverene Halil İsyanı’nda öldürülür.
Paşa, Osmanlı’nın toprak kaybetmesi karşısında hükumetin başı olarak bir fetih siyaseti gütmez. Bilakis barış ortasında huzurlu günler hayal eder fakat koşulları ağır Pasarofça Antlaşması’nı da imzalar.
Bu mutabakattan daha sonra birinci iş tasarruf önlemleri alır. Ve 1721 yılı başında hazine 5675 kese (2 buçuk milyon akçe) fazla verir. Ve Paşa bu fazlayı genel olarak Sadabad üzere estetik yapılarda kullanır.
Bunun yanı sıra tulumba ve matbaanın kurulmasında yardımı olan Paşa, İstanbul ve memleketi Nevşehir’e değerli eserler yaptırır. Ayrıyeten edebiyatçıları, sanatkarları kollar ve bir bilim akademisi kurar.
Ancak Damat İbrahim Paşa halk katmanları içinde sürüp giden sefaleti önleyemez ve bunun üzerine bir de şahsen katılmadığı Afgan seferinde yenik düşer. Paşa’nın yıldızı günbegün sönüyordur.
Derken 1730’un sonbaharında halk ayaklanır. İşverene Halil, Muşlu Beşe üzere isyankarlar III. Ahmed’den Paşa’yı ve onun damatlarını ister. Padişah baskılara dayanamaz ve 1 Ekim 1730’da…
Nevşehirli Damat İbrahim Paşa, sarayda öldürülür. Cesedi isyankarlara teslim edilir ve İstanbul’un sokaklarında gezdirildikten daha sonra III. Ahmed Çeşmesi civarına terk edilir.
‘Ve yıllar daha sonra torunu dedesinin sanata verdiği ehemmiyeti hatırlatırcasına beyaz perdede yüzümüzü oldukcaça güldürür…’