İstanbul’u Dinliyorum, Gözlerim Kapalı

[celikci]

Türk şiirinin sevilen usta şairi Orhan Veli Kanık’ın 108’inci doğum yılı. Şairin en sevilen şiirlerinden olan İstanbul’u Dinliyorum, şairin en bilinen ve paylaşılan mısralarından oluşuyor.

Lisedeki edebiyat hocası Ahmet Hamdi Tanpınar’ın tanımıyla “şiirimize tatlı uyuşmazlığı ve lezzeti getiren zekâ” olan Orhan Veli’nin şiirine bakalım…



İstanbul’u Dinliyorum


İstanbul’u dinliyorum, gözlerim kapalı;
Evvel hafifçeten bir rüzgâr esiyor;
Yavaş yavaş sallanıyor
Yapraklar, ağaçlarda;
Uzaklarda, epeyce uzaklarda,
Sucuların hiç durmayan çıngırakları;
İstanbul’u dinliyorum, gözlerim kapalı.
İstanbul’u dinliyorum, gözlerim kapalı;
Kuşlar geçiyor, derken;
Yükseklerden, sürü sürü, çığlık çığlık.
Ağlar çekiliyor dalyanlarda;
Bir bayanın suya değiyor ayakları;
İstanbul’u dinliyorum, gözlerim kapalı;
İstanbul’u dinliyorum, gözlerim kapalı;
Serin serin Kapalı Çarşı;
Cıvıl cıvıl Mahmutpaşa;
Güvercin dolu avlular.
Çekiç sesleri geliyor doklardan,
Güzelim bahar rüzgârında, ter kokuları;
İstanbul’u dinliyorum, gözlerim kapalı;
İstanbul’u dinliyorum, gözlerim kapalı;
Başında eski âlemlerin sarhoşluğu,
Loş kayıkhaneleriyle bir yalı;
Dinmiş lodosların uğultusu ortasında
İstanbul’u dinliyorum, gözlerim kapalı;
İstanbul’u dinliyorum, gözlerim kapalı;
Bir yosma geçiyor kaldırımdan;
Küfürler, müzikler, türküler, lâf atmalar.
Bir şey düşüyor elinden yere;
Bir gül olmalı;
İstanbul’u dinliyorum, gözlerim kapalı,
İstanbul’u dinliyorum, gözlerim kapalı;
Bir kuş çırpınıyor eteklerinde;
Alnın sıcak mı değil mi, biliyorum;
Dudakların ıslak mı değil mi, biliyorum;
Kalbinin vuruşundan anlıyorum;
İstanbul’u dinliyorum.
(Varlık, 1.6.1947)