DeSouza
New member
Dünya tarihinin kıymetli dönüm noktaları daima savaşların eseridir. Önüne daha sonradan ‘yeni’ sıfatı da eklenen ‘dünya düzeni’ diye bir terim var ise ve tarihte o tabire uygun değişimler yaşanmışsa, her birinin öncesinde daima savaşların var olduğu görülecektir.
‘Tarihte tekerrür’ tabiri biraz da bu gerçekle ilgilidir. Tarih kendisini yinelıyor lakin daima değişerek yenidenlıyor.
Heraklitos’un asırlar evvel tarihe emanet ettiği “Aynı ırmakta iki kez yıkanılmaz” sözü ne kadar gerçek bir tanımlamaysa, ona aykırı üzere gelse de “Tarih daima tekerrür ediyor” tespiti de yanlış değildir.
Rusya’nın Ukrayna’ya saldırısı için ‘Soğuk Savaş’ dönemini hatırlatanlar yahut o saldırının ‘Üçüncü Dünya Savaşı’ başlangıcı olduğunu ileri sürenler, bu nitekim hareket ederek o tespitlerinde bulunuyorlar.
Vladimir Putin Moskova’da kalıcılığını devam ettirecek olursa dünyamız kısa yoldan ‘Soğuk Savaş’ senelerını hatırlatan bir periyoda girebilir ve sıcağa dönüşmeyen o periyottaki çatışmacı ortam günümüzde bizleri ‘Üçüncü Dünya Savaşı’ ile tanıştırabilir.
İkinci Dünya Savaşı’nda 60 milyon insan can vermişti; günümüzün teknolojisi ve tarafların elindeki ‘çağdaş silahlar’ ile çıkabilecek bir dünya savaşının insanlığa neye mal olabileceğini hesap edebiliriz.
Ya da hesap edemeyebiliriz.
Devletler ve onların oluşturdukları NATO, Avrupa Birliği çeşidi üst yapılar varlıklarına yönelik potansiyel tehditlerle ilgili öngörülere dayalı zihin jimnastiği yaparlar; bakılırsavleri bu tıp hususlar üzerinde çalışmak olan enstitüler, fikir üreten vakıflar tipi kurumlar geceli-gündüzlü senaryolar üzerinde çalışırlar.
Şu noktaya kadar yaptığım tespitler doğruysa, Rusya’nın Ukrayna’yı içine katmak yahut en azından Kiev’de ‘uydu’ bir idaresi iş başına getirmek maksatlı askeri operasyonun bir-iki günlük karar kararı olmadığı anlaşılır. Üzerinde düşünülmüş, akabinde meydana gelecek gelişmeler ve yansıların boyutları hesaba katılmıştır.
Alışılmış, Rusya’nın adım adım sahneye koyduğu Kiev’e karadan yürümeyi de içeren epeyce taraflı saldırısını ‘tehdit’ olarak algılayacak devletler ile onların oluşturduğu üst yapıların, olacakları hayli evvelinde öngörmüş ve bu biçimde bir gelişmeye hazırlanmış olduklarını da düşünebiliriz.
Olan olayın tarafları için sürpriz değildir.
aslına bakarsanız ben de bahse ait değerlendirmelerime bu akıl yürütmenin kararında vardım.
Özetle tezim şu: Putin kendisindilk evvelki ülkesi yöneticileri -çarlar, Sovyetler Birliği liderleri- üzere, ülkesini sırf bir ‘ulus-devlet’ olarak görmüyor, hudutları açık ve daima genişleyen bir devlet anlayışına sahip. Haritaya baktığında gördüğü yakın-uzak ülkelere davranışı o anlayış belirliyor. ‘Yakın çevre’ -bazıları Hitler’den aldıkları bir tabirle buna ‘hayat alanı’ (Almancası: Lebensraum) da diyorlar- ya hudutları içerisinde yer alması gereken ya da iradesi önünde eğilecek ülkeler Putin ve kurmayları için…
Gürcistan ve Ukrayna ‘içeride’ bulunması gereken, Belarus ise kendisine tabi mevcut idaresiyle yetinilecek ülkeler…
Letonya, Moldova, Estonya, hatta Romanya, Bulgaristan, Polonya, Macaristan da tıpkı analizin öteki ögeleridir.
Suriye ve Libya’nın da listede olduğu ise bu iki ülkedeki Rus askeri varlığından anlaşılıyor aslına bakarsan.
Rusya açısından adım adım gerçekleştirilen bir ‘milli ülkü’ kelam konusu…
[Türkiye sanki Moskova’nın listesinde hangi tarafta yer alıyor? O bahiste da bir tezim var ancak onun yeri bu yazı değil.]
İkinci Dünya Savaşı daha sonrası oluşan ‘yeni dünya düzeni’ ABD ve İngiltere önderleriyle Yalta’da varılan uzlaşmanın eseriydi. Roosevelt ile Churchill, Orta ve Doğu Avrupa ülkelerini, o ülkelerin halkına yahut önderlerine sormadan, Stalin’e bağışlamışlardı.
Putin de, kendi mefkuresini rahatlıkla kabul ettirebileceğini düşündüğü bir rakip bulmuştu: Donald Trump…
Trump’ın Beyaz Saray’da oturduğu ABD için yapılmış bir planın Joe Biden döneminde sahneye konulması olarak bakabiliriz Ukrayna operasyonuna…
Biden ve onun temsil ettiği Batı cephesi, bu teşebbüsle, Putin tarafınca test ediliyor. Putin’in hesapları tutarsa uzak-yakın etraf ülkeler daima tetikte olmak zorunda kalacaklar.
Ukrayna Biden’in temsil ettiği ABD ve önderi olduğu Batı cephesi için de Putin ve Rusya’yı test alanı.
Onlar da Putin’in ‘milli ülkü’ olarak benimsediği genişleme siyasetinin kesinlikle farkında ve ona göre karşı senaryolar belirlemiş olmalılar.
Altında imzası bulunan bir kararname ile kendisini 2036 yılına kadar devlet başkanlığında tutmayı şu yakınlarda kotarmıştı Putin; ‘milli ülkü’ kapsamı içerisinde yer alan mümkün yeni hudutları ve nüfuzunu kabul eden ülkeler Batı tarafınca en az 15 yıllık bir planın kesimi olarak görülüyorlarsa hiç şaşırmam.
Yalta tecrübesi bir defa daha yinelanacak ve Putin Rusyası’nın önü açılacak mı? Yoksa, 2036 niyeti açık-seçik ortaya çıkmışken, Ukrayna Putin’in son denemesi haline mi getirilecek?
Ben Ukrayna ile Putin Rusyası’nın emperyal niyetlerine Batı tarafınca erken doğum yaptırılmak istendiğini düşünüyorum.
[Çin’deki Xi Jinping idaresinin de Putin Rusyası gibisi bir genişleme siyaseti var. Hong Kong sulh içerisinde Çin’in kesimi haline dönüştü. Sırada Tayvan’ın olduğu biliniyor. Putin’in Ukrayna hesabı tutarsa Çin’in Tayvan’ı sonları içerisine katma teşebbüsüyle karşılaşılabilir.]
Ne yazık ki, bu hesapların kararı olarak çatışmacı ortama sürüklenen Ukrayna üzere ülkelerin halklarının kanı-canı kıymetine yaşanıyor iki taraflı test maksatlı gelişmeler. Tarafların planları o denli gerektirdiği için kan dökülüyor.
Her yeni dünya tertibi bu sebeple savaşların kararı olarak ortaya çıkıyor.
Hangi hesabın tuttuğunu Ukrayna’ya bakarak değil, Rusya’da Putin’in yerinde kalıp kalmadığına bakarak anlayabileceğiz.
‘Tarihte tekerrür’ tabiri biraz da bu gerçekle ilgilidir. Tarih kendisini yinelıyor lakin daima değişerek yenidenlıyor.
Heraklitos’un asırlar evvel tarihe emanet ettiği “Aynı ırmakta iki kez yıkanılmaz” sözü ne kadar gerçek bir tanımlamaysa, ona aykırı üzere gelse de “Tarih daima tekerrür ediyor” tespiti de yanlış değildir.
Rusya’nın Ukrayna’ya saldırısı için ‘Soğuk Savaş’ dönemini hatırlatanlar yahut o saldırının ‘Üçüncü Dünya Savaşı’ başlangıcı olduğunu ileri sürenler, bu nitekim hareket ederek o tespitlerinde bulunuyorlar.
Vladimir Putin Moskova’da kalıcılığını devam ettirecek olursa dünyamız kısa yoldan ‘Soğuk Savaş’ senelerını hatırlatan bir periyoda girebilir ve sıcağa dönüşmeyen o periyottaki çatışmacı ortam günümüzde bizleri ‘Üçüncü Dünya Savaşı’ ile tanıştırabilir.
İkinci Dünya Savaşı’nda 60 milyon insan can vermişti; günümüzün teknolojisi ve tarafların elindeki ‘çağdaş silahlar’ ile çıkabilecek bir dünya savaşının insanlığa neye mal olabileceğini hesap edebiliriz.
Ya da hesap edemeyebiliriz.
Devletler ve onların oluşturdukları NATO, Avrupa Birliği çeşidi üst yapılar varlıklarına yönelik potansiyel tehditlerle ilgili öngörülere dayalı zihin jimnastiği yaparlar; bakılırsavleri bu tıp hususlar üzerinde çalışmak olan enstitüler, fikir üreten vakıflar tipi kurumlar geceli-gündüzlü senaryolar üzerinde çalışırlar.
Şu noktaya kadar yaptığım tespitler doğruysa, Rusya’nın Ukrayna’yı içine katmak yahut en azından Kiev’de ‘uydu’ bir idaresi iş başına getirmek maksatlı askeri operasyonun bir-iki günlük karar kararı olmadığı anlaşılır. Üzerinde düşünülmüş, akabinde meydana gelecek gelişmeler ve yansıların boyutları hesaba katılmıştır.
Alışılmış, Rusya’nın adım adım sahneye koyduğu Kiev’e karadan yürümeyi de içeren epeyce taraflı saldırısını ‘tehdit’ olarak algılayacak devletler ile onların oluşturduğu üst yapıların, olacakları hayli evvelinde öngörmüş ve bu biçimde bir gelişmeye hazırlanmış olduklarını da düşünebiliriz.
Olan olayın tarafları için sürpriz değildir.
aslına bakarsanız ben de bahse ait değerlendirmelerime bu akıl yürütmenin kararında vardım.
Özetle tezim şu: Putin kendisindilk evvelki ülkesi yöneticileri -çarlar, Sovyetler Birliği liderleri- üzere, ülkesini sırf bir ‘ulus-devlet’ olarak görmüyor, hudutları açık ve daima genişleyen bir devlet anlayışına sahip. Haritaya baktığında gördüğü yakın-uzak ülkelere davranışı o anlayış belirliyor. ‘Yakın çevre’ -bazıları Hitler’den aldıkları bir tabirle buna ‘hayat alanı’ (Almancası: Lebensraum) da diyorlar- ya hudutları içerisinde yer alması gereken ya da iradesi önünde eğilecek ülkeler Putin ve kurmayları için…
Gürcistan ve Ukrayna ‘içeride’ bulunması gereken, Belarus ise kendisine tabi mevcut idaresiyle yetinilecek ülkeler…
Letonya, Moldova, Estonya, hatta Romanya, Bulgaristan, Polonya, Macaristan da tıpkı analizin öteki ögeleridir.
Suriye ve Libya’nın da listede olduğu ise bu iki ülkedeki Rus askeri varlığından anlaşılıyor aslına bakarsan.
Rusya açısından adım adım gerçekleştirilen bir ‘milli ülkü’ kelam konusu…
[Türkiye sanki Moskova’nın listesinde hangi tarafta yer alıyor? O bahiste da bir tezim var ancak onun yeri bu yazı değil.]
İkinci Dünya Savaşı daha sonrası oluşan ‘yeni dünya düzeni’ ABD ve İngiltere önderleriyle Yalta’da varılan uzlaşmanın eseriydi. Roosevelt ile Churchill, Orta ve Doğu Avrupa ülkelerini, o ülkelerin halkına yahut önderlerine sormadan, Stalin’e bağışlamışlardı.
Putin de, kendi mefkuresini rahatlıkla kabul ettirebileceğini düşündüğü bir rakip bulmuştu: Donald Trump…
Trump’ın Beyaz Saray’da oturduğu ABD için yapılmış bir planın Joe Biden döneminde sahneye konulması olarak bakabiliriz Ukrayna operasyonuna…
Biden ve onun temsil ettiği Batı cephesi, bu teşebbüsle, Putin tarafınca test ediliyor. Putin’in hesapları tutarsa uzak-yakın etraf ülkeler daima tetikte olmak zorunda kalacaklar.
Ukrayna Biden’in temsil ettiği ABD ve önderi olduğu Batı cephesi için de Putin ve Rusya’yı test alanı.
Onlar da Putin’in ‘milli ülkü’ olarak benimsediği genişleme siyasetinin kesinlikle farkında ve ona göre karşı senaryolar belirlemiş olmalılar.
Altında imzası bulunan bir kararname ile kendisini 2036 yılına kadar devlet başkanlığında tutmayı şu yakınlarda kotarmıştı Putin; ‘milli ülkü’ kapsamı içerisinde yer alan mümkün yeni hudutları ve nüfuzunu kabul eden ülkeler Batı tarafınca en az 15 yıllık bir planın kesimi olarak görülüyorlarsa hiç şaşırmam.
Yalta tecrübesi bir defa daha yinelanacak ve Putin Rusyası’nın önü açılacak mı? Yoksa, 2036 niyeti açık-seçik ortaya çıkmışken, Ukrayna Putin’in son denemesi haline mi getirilecek?
Ben Ukrayna ile Putin Rusyası’nın emperyal niyetlerine Batı tarafınca erken doğum yaptırılmak istendiğini düşünüyorum.
[Çin’deki Xi Jinping idaresinin de Putin Rusyası gibisi bir genişleme siyaseti var. Hong Kong sulh içerisinde Çin’in kesimi haline dönüştü. Sırada Tayvan’ın olduğu biliniyor. Putin’in Ukrayna hesabı tutarsa Çin’in Tayvan’ı sonları içerisine katma teşebbüsüyle karşılaşılabilir.]
Ne yazık ki, bu hesapların kararı olarak çatışmacı ortama sürüklenen Ukrayna üzere ülkelerin halklarının kanı-canı kıymetine yaşanıyor iki taraflı test maksatlı gelişmeler. Tarafların planları o denli gerektirdiği için kan dökülüyor.
Her yeni dünya tertibi bu sebeple savaşların kararı olarak ortaya çıkıyor.
Hangi hesabın tuttuğunu Ukrayna’ya bakarak değil, Rusya’da Putin’in yerinde kalıp kalmadığına bakarak anlayabileceğiz.