DeSouza
New member
20 yılı Genel Yayın Direktörü olmak üzere 35 yıl aralıksız çalıştığı Hürriyet’in kasım ayında yollarını ayırdığı Ertuğrul Özkök
Özkök’ün “Tansu’ya Mektuplar” dizisinde “O gün Putin’den yediğim fırçayı artık anlıyorum” başlıklı yazısı şöyleki:
Gördüğünüz bu fotoğraf Soçi’de çekildi.
Tam bu fotoğrafın çekildiği an Rusya Devlet Lideri Putin sözün tam manasıyla bana fırça çekiyordu.
Soçi’de Putin’le mülakat yapmak için bulunuyorduk.
Natürel bahis Türkiye- Rusya bağlarıydı. Putin bizleri şaşırtacak bir içtenlikle konuşuyordu. Hatta ceketleri çıkarmış, gömleklerle sohbet ediyorduk.
Biraz da o havanın verdiği yürekle Putin’e şu hınzır soruyu sordum: “Şu Katerina, Baltacı Mehmet sorunu nedir…”
Ben latifeyle sormuştum ancak halbuki büyük bir gaf yapmışım.
Sonlanarak bana “Baltacı ile yattığı dedikodusu siz Türklerin uydurması… Yalnızca Katerina sizin paşayı rüşvetle satın aldı” manasına gelen bir kelam söylemiş oldu.
İleriki senelerda bu görüşünü daha da açık tabirlerle lisana getirdi.
Aşikâr ki Putin’in kötü damarına basmışım
Muhakkaktı ki, Rusya tarihine ilişkin bu söylenti onun milliyetçi damarına basıyor, sandığımızdan fazlaca sinirlendiriyormuş.
Bu olayı 2010 yılından evvel yaşadık.
Ve ben, aslında o reaksiyonun Putin’in ilerideki karakteri hakkında epeyce önemli bir ipucu verdiğini tam anlayamamıştım.
Hekim Jivago’nun birinci yayımına şahit olmuştum
1987 ile 1990 yılları içinde Hürriyet’in Moskova ofisinin başındaydım. Ayın üç haftasını Ankara’da bir haftasını Moskova’da geçiriyordum.
Sovyetler Birliği’nin son yıllarıydı.
Gorbaçov’un Glasnost ve Perestroyka günleriydi.
Ülkede büyük bir heyecan vardı. Pasternak’ın ‘Doktor Jivago’su, senelerdan birinci kere yayınlanıyordu.
Birinci özel restoranlar açılıyor, pop müzik konserleri başlıyordu.
Stalin Baroku’ndan Putin Rokoko’suna
O senelerda Rusya üzerine yazdığım kitabın ismi “Stalin Baroku’ydu…”
Stalin’in İkinci Dünya Savaşı daha sonrası Alman esirlerine inşa ettirdiği 5 büyük binaya bu isim verilmişti.
Bana bakılırsa son derece yakışıksız, Fantoma Şatosu’nu andıran irkiltici binalardı.
Kitabın “Deliler ve Azizler” başlıklı kısmı şöyleki başlıyordu:
“Dostoyevski romanlarını yazdığı sırada Sovyetler Birliği’nin ismi ‘Rusya’ydı.’ Bugün Moskova sokaklarında gezen Rusların yüzünde Karamazov’lardan birinin tabirini ararsanız sizi bekleyen birinci ihtimal düş kırıklığıdır.
Lakin bu düş kırıklığı bir Rus’un tıpkı vakitte övünerek kendini ‘Yarı aziz yarı Deli’ bir ırkın torunu olarak tanımlamasına pürüz değildir.”
Dostoyevski kahramanları bugün artık hayatıyorsa da onların bıraktığı iz Rus’un kişiliğinden çabucak hemen silinmedi.”
Dostoyevski’nin meczup ruhu Putin’de mi canlandı?
Sovyet rejimi 70 yıldan fazla Rus’un ruhundaki meczup tarafını bastırdı, onu rejim karısında boynu bükük azize çevirdi.
Bugün o devletin ismi bir daha Rusya.
Başında bir daha bir Çar var. Üstelik rejimin 70 yıl ezdiği ve öldürdüğü “çılgın” taraf, Putin’in kişiselyetinde yeniden canlandı.
Lenin’i küçümseyen, Ukrayna’yı yaratmakla suçlayan bir zihniyet bu.
Onu Rusya tarihinde asıl etkileyen bireyler Büyük Petro ve Çariçe İkinci Katherina’ydı (Baltacıya muhatap olan birinci Katherina)
Çariçe İkinci Katherina’nın Rusya tarihli en büyük ihtirası Rusya’yı Karadeniz’e indirmekti ve indirdi.
Bunu da lakin Türkleri Karadeniz’in kuzeyinden çıkarak başarabilirdi ve başardı.
Türk milliyetçisi ve ulusalcısı beni şaşırtıyor
Günlerdir Türkiye’de milliyetçilerin ve ulusalcıların Rusya’nın işgaline karşı takındığı tavırı şaşkınlıkla izliyorum.
Kimileri açık açık “Putin haklı” diye yazıyor.
Putin’in bağımsız bir ülkeyi işgal etmekte olduğu unutuluyor ve hepsi ABD ve Batı’yı suçluyor.
Yeterli hoş Batı’nın yanılgıları var, var da Putin fazlaca mu pak?
Biz bu ülke ile 18 savaş yaptık
Bir de biz Türkler şunları da hatırlamalıyız.
Rusya ile tarihimizde 18 savaş yaptık.
Sovyet rejimi ve Stalin Boğazlar üzerinde hak tez ettiği için NATO’ya girdik.
Hala Libya ve Suriye’de karşı cephelerdeyiz.
Dün, Suriye’de 38 askerimizin Rus uçakları tarafınca katledildiği günün yıl dönümüydü.
Ve Çarlık Rusyası periyodundan beri bu ülkenin sıcak denizlere inme ideali vardı.
İsmini koyalım, bu bir megalo ideadır
İsmini açık koyalım.
Bir cins “megalo idea’dır” Putin’in maksadı.
Ukrayna’yı işgale başlarken kullandığı kavram “yaşam alanı” idi.
Bu size 20’inci yüzyılın jenosid tarihini hatırlatmadı mı?
Yani Hitler’in Polonya’yı işgal ederken kullandığı “lebensraum” kavramını…
Türkiye’nin siyaseti hakikat ve devam etmeli
Ben Türkiye’nin bu olayda Ukrayna’yı desteklemesini fazlaca yanlışsız buluyorum.
Meral Akşener’in “Bu, hür dünya ile totaliter rejimler içindeki savaştır” teşhisine yüzde 10 katılıyorum.
Sonuçta bir tarafta totaliter bir diktatörlük, öteki tarafta demokratik bir dünya var.
En manyak Amerikan lideri bile lakin 8 yıl iktidarda kalabiliyor ve “Kendine ilişkin bir şahıs devleti” kuramıyor.
Kamuoyları var. En kudretli liderler bile halklarını bu biçimde işgallere karşı kolay ikna edemiyor…
Bilelim ki bu savaş fazlaca uzun sürecek.
Yalnızca Rusya değil, bizim de dahil olduğumuz Batı dünyası da ziyan gorecek.
Putin birinci büyük zaferini bugün Chelsea’de kazandı
Bugün saat 19.30’da İngiliz futbolunun en büyük maçlarından biri oynanacak.
Bu maç, Rusya’nın Ukrayna’yı işgalinin Batı’daki birinci bombası olacak.
Başkan Manchester City grubunun teknik yöneticisi Guardiola’nın bile “Bu yıl en yeterli takım” dediği Chelsea bugünkü maça, 19 yıldan daha sonra yeni bir idareyle çıkıyor.
2003 yılında Kulübü satın alan Rus iş insanı Roman Abramoviç, kadronun idaresini büsbütün kulübe bağlı hayır kurumunun Mütevelli Heyetine devretti.
bu biçimdece futbolun global temellerine birinci büyük nükleer silah atılmış oldu.
İngiltere’nin Brexit’le bilenen milliyetçi ruhu, Abramovic’i uzaklaştırarak, İngiltere’nin futbolunun finansmanını da öteki dünyadan kopardı.
GLOBAL FUTBOL BÜYÜK
BİR DARBE YEDİ
Bunun manası şudur…
Global finans sisteminde SWİFT’in Rusya bankalarına kapatılması ne manaya geliyorsa, futbolda da bu tıpkı şeydir.
Fakat bunun negatif tesiri Rusya’ya değil, İngiltere ve Batı dünyasının kulüplerine daha fazla olacaktır.
Asıl değerlisi de Putin üzere Batı dünyasının demokratik haklarının kendi ülkesinde de yayılmasına mani olmak için ülkesini dışa kapatmak isteyen bir önderin ekmeğine yağ sürecektir.
CHELSEA KARARI FUTBOLDA
ARAP SERMAYESİNİ DE OLUMSUZ TESİRLER
Hiç kuşkumuz olmasın İngiltere’de futbol alanında başlayan bu milliyetçilik, kısa mühlet daha sonra Arap sermayesine, Türk sermayesine, Çin sermayesine de kapıları kapatacak bir ruh hali yaratacak ve bu da 21’inci Yüzyıl’da başımıza bela olan totaliter idarelerin işine yarayacaktır.
Bugün “Amerikan emperyalizmine karşı savaşıyoruz” diye Putin’i haklı görmeye devam edersek, bunun gideceği yer, dünyanın son demokrasi bölgesinin de zayıflayıp, meydanın 21’inci Yüzyıl totaliter rejimlerine kalmasıdır
Özkök’ün “Tansu’ya Mektuplar” dizisinde “O gün Putin’den yediğim fırçayı artık anlıyorum” başlıklı yazısı şöyleki:
Gördüğünüz bu fotoğraf Soçi’de çekildi.
Tam bu fotoğrafın çekildiği an Rusya Devlet Lideri Putin sözün tam manasıyla bana fırça çekiyordu.
Soçi’de Putin’le mülakat yapmak için bulunuyorduk.
Natürel bahis Türkiye- Rusya bağlarıydı. Putin bizleri şaşırtacak bir içtenlikle konuşuyordu. Hatta ceketleri çıkarmış, gömleklerle sohbet ediyorduk.
Biraz da o havanın verdiği yürekle Putin’e şu hınzır soruyu sordum: “Şu Katerina, Baltacı Mehmet sorunu nedir…”
Ben latifeyle sormuştum ancak halbuki büyük bir gaf yapmışım.
Sonlanarak bana “Baltacı ile yattığı dedikodusu siz Türklerin uydurması… Yalnızca Katerina sizin paşayı rüşvetle satın aldı” manasına gelen bir kelam söylemiş oldu.
İleriki senelerda bu görüşünü daha da açık tabirlerle lisana getirdi.
Aşikâr ki Putin’in kötü damarına basmışım
Muhakkaktı ki, Rusya tarihine ilişkin bu söylenti onun milliyetçi damarına basıyor, sandığımızdan fazlaca sinirlendiriyormuş.
Bu olayı 2010 yılından evvel yaşadık.
Ve ben, aslında o reaksiyonun Putin’in ilerideki karakteri hakkında epeyce önemli bir ipucu verdiğini tam anlayamamıştım.
Hekim Jivago’nun birinci yayımına şahit olmuştum
1987 ile 1990 yılları içinde Hürriyet’in Moskova ofisinin başındaydım. Ayın üç haftasını Ankara’da bir haftasını Moskova’da geçiriyordum.
Sovyetler Birliği’nin son yıllarıydı.
Gorbaçov’un Glasnost ve Perestroyka günleriydi.
Ülkede büyük bir heyecan vardı. Pasternak’ın ‘Doktor Jivago’su, senelerdan birinci kere yayınlanıyordu.
Birinci özel restoranlar açılıyor, pop müzik konserleri başlıyordu.
Stalin Baroku’ndan Putin Rokoko’suna
O senelerda Rusya üzerine yazdığım kitabın ismi “Stalin Baroku’ydu…”
Stalin’in İkinci Dünya Savaşı daha sonrası Alman esirlerine inşa ettirdiği 5 büyük binaya bu isim verilmişti.
Bana bakılırsa son derece yakışıksız, Fantoma Şatosu’nu andıran irkiltici binalardı.
Kitabın “Deliler ve Azizler” başlıklı kısmı şöyleki başlıyordu:
“Dostoyevski romanlarını yazdığı sırada Sovyetler Birliği’nin ismi ‘Rusya’ydı.’ Bugün Moskova sokaklarında gezen Rusların yüzünde Karamazov’lardan birinin tabirini ararsanız sizi bekleyen birinci ihtimal düş kırıklığıdır.
Lakin bu düş kırıklığı bir Rus’un tıpkı vakitte övünerek kendini ‘Yarı aziz yarı Deli’ bir ırkın torunu olarak tanımlamasına pürüz değildir.”
Dostoyevski kahramanları bugün artık hayatıyorsa da onların bıraktığı iz Rus’un kişiliğinden çabucak hemen silinmedi.”
Dostoyevski’nin meczup ruhu Putin’de mi canlandı?
Sovyet rejimi 70 yıldan fazla Rus’un ruhundaki meczup tarafını bastırdı, onu rejim karısında boynu bükük azize çevirdi.
Bugün o devletin ismi bir daha Rusya.
Başında bir daha bir Çar var. Üstelik rejimin 70 yıl ezdiği ve öldürdüğü “çılgın” taraf, Putin’in kişiselyetinde yeniden canlandı.
Lenin’i küçümseyen, Ukrayna’yı yaratmakla suçlayan bir zihniyet bu.
Onu Rusya tarihinde asıl etkileyen bireyler Büyük Petro ve Çariçe İkinci Katherina’ydı (Baltacıya muhatap olan birinci Katherina)
Çariçe İkinci Katherina’nın Rusya tarihli en büyük ihtirası Rusya’yı Karadeniz’e indirmekti ve indirdi.
Bunu da lakin Türkleri Karadeniz’in kuzeyinden çıkarak başarabilirdi ve başardı.
Türk milliyetçisi ve ulusalcısı beni şaşırtıyor
Günlerdir Türkiye’de milliyetçilerin ve ulusalcıların Rusya’nın işgaline karşı takındığı tavırı şaşkınlıkla izliyorum.
Kimileri açık açık “Putin haklı” diye yazıyor.
Putin’in bağımsız bir ülkeyi işgal etmekte olduğu unutuluyor ve hepsi ABD ve Batı’yı suçluyor.
Yeterli hoş Batı’nın yanılgıları var, var da Putin fazlaca mu pak?
Biz bu ülke ile 18 savaş yaptık
Bir de biz Türkler şunları da hatırlamalıyız.
Rusya ile tarihimizde 18 savaş yaptık.
Sovyet rejimi ve Stalin Boğazlar üzerinde hak tez ettiği için NATO’ya girdik.
Hala Libya ve Suriye’de karşı cephelerdeyiz.
Dün, Suriye’de 38 askerimizin Rus uçakları tarafınca katledildiği günün yıl dönümüydü.
Ve Çarlık Rusyası periyodundan beri bu ülkenin sıcak denizlere inme ideali vardı.
İsmini koyalım, bu bir megalo ideadır
İsmini açık koyalım.
Bir cins “megalo idea’dır” Putin’in maksadı.
Ukrayna’yı işgale başlarken kullandığı kavram “yaşam alanı” idi.
Bu size 20’inci yüzyılın jenosid tarihini hatırlatmadı mı?
Yani Hitler’in Polonya’yı işgal ederken kullandığı “lebensraum” kavramını…
Türkiye’nin siyaseti hakikat ve devam etmeli
Ben Türkiye’nin bu olayda Ukrayna’yı desteklemesini fazlaca yanlışsız buluyorum.
Meral Akşener’in “Bu, hür dünya ile totaliter rejimler içindeki savaştır” teşhisine yüzde 10 katılıyorum.
Sonuçta bir tarafta totaliter bir diktatörlük, öteki tarafta demokratik bir dünya var.
En manyak Amerikan lideri bile lakin 8 yıl iktidarda kalabiliyor ve “Kendine ilişkin bir şahıs devleti” kuramıyor.
Kamuoyları var. En kudretli liderler bile halklarını bu biçimde işgallere karşı kolay ikna edemiyor…
Bilelim ki bu savaş fazlaca uzun sürecek.
Yalnızca Rusya değil, bizim de dahil olduğumuz Batı dünyası da ziyan gorecek.
Putin birinci büyük zaferini bugün Chelsea’de kazandı
Bugün saat 19.30’da İngiliz futbolunun en büyük maçlarından biri oynanacak.
Bu maç, Rusya’nın Ukrayna’yı işgalinin Batı’daki birinci bombası olacak.
Başkan Manchester City grubunun teknik yöneticisi Guardiola’nın bile “Bu yıl en yeterli takım” dediği Chelsea bugünkü maça, 19 yıldan daha sonra yeni bir idareyle çıkıyor.
2003 yılında Kulübü satın alan Rus iş insanı Roman Abramoviç, kadronun idaresini büsbütün kulübe bağlı hayır kurumunun Mütevelli Heyetine devretti.
bu biçimdece futbolun global temellerine birinci büyük nükleer silah atılmış oldu.
İngiltere’nin Brexit’le bilenen milliyetçi ruhu, Abramovic’i uzaklaştırarak, İngiltere’nin futbolunun finansmanını da öteki dünyadan kopardı.
GLOBAL FUTBOL BÜYÜK
BİR DARBE YEDİ
Bunun manası şudur…
Global finans sisteminde SWİFT’in Rusya bankalarına kapatılması ne manaya geliyorsa, futbolda da bu tıpkı şeydir.
Fakat bunun negatif tesiri Rusya’ya değil, İngiltere ve Batı dünyasının kulüplerine daha fazla olacaktır.
Asıl değerlisi de Putin üzere Batı dünyasının demokratik haklarının kendi ülkesinde de yayılmasına mani olmak için ülkesini dışa kapatmak isteyen bir önderin ekmeğine yağ sürecektir.
CHELSEA KARARI FUTBOLDA
ARAP SERMAYESİNİ DE OLUMSUZ TESİRLER
Hiç kuşkumuz olmasın İngiltere’de futbol alanında başlayan bu milliyetçilik, kısa mühlet daha sonra Arap sermayesine, Türk sermayesine, Çin sermayesine de kapıları kapatacak bir ruh hali yaratacak ve bu da 21’inci Yüzyıl’da başımıza bela olan totaliter idarelerin işine yarayacaktır.
Bugün “Amerikan emperyalizmine karşı savaşıyoruz” diye Putin’i haklı görmeye devam edersek, bunun gideceği yer, dünyanın son demokrasi bölgesinin de zayıflayıp, meydanın 21’inci Yüzyıl totaliter rejimlerine kalmasıdır