Merhaba değerli forumdaşlar,
AFAD DGS ile hangi bölümlere geçiş yapılabileceği konusu uzun zamandır aklımı kurcalıyor. Hem “Bu sınavla gerçekten neler kazanabiliyoruz?” diyerek rasyonel bir analiz yapmak; hem de bu değişimin insan hayatına, sosyal çevreye, hedeflere etkisini düşünmek istiyorum. Sizlerin de yorumlarını duymak isterim — belki farklı bakış açılarıyla daha net görürüz. Şimdi sizlerle hem sayısal verilerle hem duygular/tutumlar açısından bu konuyu irdeleyelim.
Erkeklerin Objektif ve Veri Odaklı Yaklaşımı
1. Hangi bölümlere geçiş mümkün?
AFAD DGS — eğer klasik DGS gibi işleyecekse — genellikle ön lisans programlarından lisans programlarına geçişi kapsıyor. Madem öyle; en mantıklı hedefler mühendislik, işletme, ekonomi, bilgisayar, elektrik–elektronik, inşaat, yönetim bilimleri gibi alanlar. Bu alanların özellikle tercih edilmesinin sebebi, piyasadaki net iş imkânları, mezuniyet sonrası istihdam oranları ve maaş skalasının daha belirgin olması.
Mesela bir ön lisans “Elektrik” bölümünden gelen biri, DGS puanı yeterliyse “Elektrik–Elektronik Mühendisliği”ne geçiş yapıyor. Veya “Bilgisayar Yönetimi”nden gelen biri “Bilgisayar Mühendisliği / Yazılım Mühendisliği / Bilgisayar ve Öğretim Teknolojileri” gibi programlara yöneliyor. Bu geçişler, hem teknik birikimin devamlılığını sağlıyor hem de mezun olduktan sonra piyasada daha rekabetçi bir konum kazandırıyor.
2. Risk–getiri analizi: matematik ve istatistik verisi
İstatistiklere bakarsak, mühendislik/promosyon lisans bölümlerinden mezun olmanın istihdam oranı ön lisanslara göre genelde daha yüksek. Eğer AFAD DGS de benzer veriler sunuyorsa — geçiş yaparken matematiksel başarı, puan aralığı, kontenjan gibi kriterler ön planda olmalı. Yani planlı ve veriye dayalı bir tercih yapılmalı.
Örneğin küçük bir mantıkla: Kontenjan + başarı sırası + önceki bölüm ile lisans programı arasındaki uyum + piyasadaki talep “matrisini” dikkatli analiz edersek, geçişin başarıya dönüşme ihtimali daha yüksek olur. Eğer bu analizleri atlayıp “lisans olsun, geçerim” diyorsak, gerçekçi olmayan beklentilerle yol almak olur.
Bu gözlemlerden yola çıkarak ben — objektif verilere dayalı — AFAD DGS ile özellikle mühendislik, bilgisayar, iktisat/işletme gibi “somut kariyer potansiyeli olan” lisans programlarının daha mantıklı olduğunu düşünüyorum.
Kadınların Duygusal ve Toplumsal Etkiler Odaklı Yaklaşımı
1. Eğitim ve aile/çevre uyumu
Çoğu zaman eğitim yalnızca bir kariyer aracı değil; aynı zamanda aile beklentileri, sosyal çevre, gelecek güvenliği demek. Diyelim AFAD DGS ile “Çocuk Gelişimi”, “Sosyal Hizmet”, “Psikoloji” gibi lisanslara geçiş yapma imkânı doğuyor — bu durumda kazanılan sadece bir diploma değil, toplumsal fayda, aileye yakın olma, manevi tatmin de olabilir.
Bir kadın perspektifiyle — belki ön lisans çıkışlı biri — bu geçiş, sadece iş bulma değil; kendini daha değerli hissetme, çevrede saygı görme, topluma katkıda bulunma anlamı taşıyabilir. Bu tür bölümler; özellikle “insan – toplum – sosyal ilişkiler” açısından tatmin edici olabilir.
2. Güvenlik, gelecek güvencesi ve yaşam dengesi beklentisi
Lisans düzeyi, yalnızca maddi kazancı değil; uzun vadeli kariyer planları, iş güvencesi, toplumsal statü anlamında da önemli. Bu yüzden bazı kadın adaylar için mühendislik gibi teknik bölümler değil — sosyal hizmet, halkla ilişkiler, psikoloji, hemşirelik (eğer lisans ile mümkünse) gibi alanlar daha çekici olabilir. Çünkü bu alanlarda hem topluma katkı var hem de esneklik/insan ilişkisi söz konusu.
Ayrıca — toplumsal normlar ve beklentiler düşünüldüğünde — bazı aileler, kız çocuklarının “insanlarla iç içe, toplumla ilişkili, kadınlara/insanlara dokunan” bölümlere yönelmesini daha uygun bulabiliyor. Bu da AFAD DGS sonrası lisans seçimini yalnızca “iş imkânı” değil, “toplumsal kabul ve manevi tatmin” açısından şekillendiriyor.
İki Yaklaşımı Birleştirmek: Dengeli Tercih Nasıl Olur?
İşte burada devreye “hem mantıklı hem insanî” olma kaygısı giriyor. Bence en sağlıklı yaklaşım, şöyle bir yol olmalı:
- Öncelikle veriler iyi analiz edilmeli: program kontenjanı, geçiş başarı oranı, iş piyasası, mezuniyet sonrası maaş/istihdam oranı vs.
- Sonra “ben ne istiyorum?” içsel sorularına dürüst cevap verilmeli: Daha yüksek kazanç mı; yoksa toplumsal fayda mı, ya da ikisi arasında bir denge mi?
- Eğer kişi hem istikrar hem tatmin arıyorsa: “Bilgisayar mühendisliği + gönüllü sosyal projeler / sivil toplum çalışmaları” gibi melez bir yol düşünülebilir. Teknik alanda lisans, ama toplum — sosyal sorumluluklarla ruhu tatmin ederek.
Mesela, mühendislik ya da bilgisayar bilimleri için yeterli puanı almış ve mantıksal zekâsı olan bir kadın; hem objektif kriterlere göre “maaş, iş bulma, kariyer” kazanır, hem de gönüllülük, sosyal sorumluluk, STK vs ile topluma hizmet ederek manevi yönünü besleyebilir.
Ya da tam tersi: “Sosyal hizmet / psikoloji” gibi bölümlere yönelip; mezun olduktan sonra özel sektörde ya da kamu hizmetinde çalışarak toplum yararına bir kariyer inşa edebilir — ve bu da başlı başına bir başarı.
Neden Bazı Adaylar Tereddüt Ediyor?
- Geçiş sonrası lisans eğitiminin süresi: Ön lisans + lisans toplam yükü kimi zaman çok uzun. Bu da özellikle aile baskısı, geçim ihtiyacı olanlar için caydırıcı.
- Puan belirsizliği: AFAD DGS puan sistemi, kontenjanları, kaç kişinin geçiş yaptığı; bu bilgiler net değilse, “boşa zaman harcamış olur muyum” kaygısı olabilir.
- Toplumsal beklentiler: Kimi aileler, “kız çocuğu mühendis olmasın” diyebilir; ya da “erkek çocuk sosyal bölüme gitmesin” diyebilir. Bu tarz önyargılar da kararları etkiler.
Sonuç: Gerçekçi Ama İnsancıl Bir Tercih Mümkün
Benim kişisel görüşüm: AFAD DGS ile geçiş yapılacak bölümü seçerken hem “sayısal veriler, iş piyasası, maaş ve istikrar” hem de “kendi değerlerimiz, manevi tatminimiz, toplumsal sorumluluklarımız” göz önüne alınmalı. Sadece veriye bakarsak ruh kaybolur; sadece manevi tatmin peşindeysek aç kalabiliriz. Dengeli bir yol bulmak önemli.
Siz ne düşünüyorsunuz?
- Sizce AFAD DGS ile en mantıklı geçiş bölümleri hangileri?
- Daha çok iş imkânı ve güvenlik mi; yoksa ruhsal tatmin ve toplumsal değerler mi önemli olmalı sizin için?
- Kariyer planınızda “teknik + sosyal sorumluluk” dengesi kurmak mümkün mü?
- Aile/dost çevresi bu konuda sizi nasıl etkiler?
Görüşlerinizi merakla bekliyorum — hem objektif hem duygusal açıdan tartışalım, birlikte en iyi yolu bulmaya çalışalım.
AFAD DGS ile hangi bölümlere geçiş yapılabileceği konusu uzun zamandır aklımı kurcalıyor. Hem “Bu sınavla gerçekten neler kazanabiliyoruz?” diyerek rasyonel bir analiz yapmak; hem de bu değişimin insan hayatına, sosyal çevreye, hedeflere etkisini düşünmek istiyorum. Sizlerin de yorumlarını duymak isterim — belki farklı bakış açılarıyla daha net görürüz. Şimdi sizlerle hem sayısal verilerle hem duygular/tutumlar açısından bu konuyu irdeleyelim.
Erkeklerin Objektif ve Veri Odaklı Yaklaşımı
1. Hangi bölümlere geçiş mümkün?
AFAD DGS — eğer klasik DGS gibi işleyecekse — genellikle ön lisans programlarından lisans programlarına geçişi kapsıyor. Madem öyle; en mantıklı hedefler mühendislik, işletme, ekonomi, bilgisayar, elektrik–elektronik, inşaat, yönetim bilimleri gibi alanlar. Bu alanların özellikle tercih edilmesinin sebebi, piyasadaki net iş imkânları, mezuniyet sonrası istihdam oranları ve maaş skalasının daha belirgin olması.
Mesela bir ön lisans “Elektrik” bölümünden gelen biri, DGS puanı yeterliyse “Elektrik–Elektronik Mühendisliği”ne geçiş yapıyor. Veya “Bilgisayar Yönetimi”nden gelen biri “Bilgisayar Mühendisliği / Yazılım Mühendisliği / Bilgisayar ve Öğretim Teknolojileri” gibi programlara yöneliyor. Bu geçişler, hem teknik birikimin devamlılığını sağlıyor hem de mezun olduktan sonra piyasada daha rekabetçi bir konum kazandırıyor.
2. Risk–getiri analizi: matematik ve istatistik verisi
İstatistiklere bakarsak, mühendislik/promosyon lisans bölümlerinden mezun olmanın istihdam oranı ön lisanslara göre genelde daha yüksek. Eğer AFAD DGS de benzer veriler sunuyorsa — geçiş yaparken matematiksel başarı, puan aralığı, kontenjan gibi kriterler ön planda olmalı. Yani planlı ve veriye dayalı bir tercih yapılmalı.
Örneğin küçük bir mantıkla: Kontenjan + başarı sırası + önceki bölüm ile lisans programı arasındaki uyum + piyasadaki talep “matrisini” dikkatli analiz edersek, geçişin başarıya dönüşme ihtimali daha yüksek olur. Eğer bu analizleri atlayıp “lisans olsun, geçerim” diyorsak, gerçekçi olmayan beklentilerle yol almak olur.
Bu gözlemlerden yola çıkarak ben — objektif verilere dayalı — AFAD DGS ile özellikle mühendislik, bilgisayar, iktisat/işletme gibi “somut kariyer potansiyeli olan” lisans programlarının daha mantıklı olduğunu düşünüyorum.
Kadınların Duygusal ve Toplumsal Etkiler Odaklı Yaklaşımı
1. Eğitim ve aile/çevre uyumu
Çoğu zaman eğitim yalnızca bir kariyer aracı değil; aynı zamanda aile beklentileri, sosyal çevre, gelecek güvenliği demek. Diyelim AFAD DGS ile “Çocuk Gelişimi”, “Sosyal Hizmet”, “Psikoloji” gibi lisanslara geçiş yapma imkânı doğuyor — bu durumda kazanılan sadece bir diploma değil, toplumsal fayda, aileye yakın olma, manevi tatmin de olabilir.
Bir kadın perspektifiyle — belki ön lisans çıkışlı biri — bu geçiş, sadece iş bulma değil; kendini daha değerli hissetme, çevrede saygı görme, topluma katkıda bulunma anlamı taşıyabilir. Bu tür bölümler; özellikle “insan – toplum – sosyal ilişkiler” açısından tatmin edici olabilir.
2. Güvenlik, gelecek güvencesi ve yaşam dengesi beklentisi
Lisans düzeyi, yalnızca maddi kazancı değil; uzun vadeli kariyer planları, iş güvencesi, toplumsal statü anlamında da önemli. Bu yüzden bazı kadın adaylar için mühendislik gibi teknik bölümler değil — sosyal hizmet, halkla ilişkiler, psikoloji, hemşirelik (eğer lisans ile mümkünse) gibi alanlar daha çekici olabilir. Çünkü bu alanlarda hem topluma katkı var hem de esneklik/insan ilişkisi söz konusu.
Ayrıca — toplumsal normlar ve beklentiler düşünüldüğünde — bazı aileler, kız çocuklarının “insanlarla iç içe, toplumla ilişkili, kadınlara/insanlara dokunan” bölümlere yönelmesini daha uygun bulabiliyor. Bu da AFAD DGS sonrası lisans seçimini yalnızca “iş imkânı” değil, “toplumsal kabul ve manevi tatmin” açısından şekillendiriyor.
İki Yaklaşımı Birleştirmek: Dengeli Tercih Nasıl Olur?
İşte burada devreye “hem mantıklı hem insanî” olma kaygısı giriyor. Bence en sağlıklı yaklaşım, şöyle bir yol olmalı:
- Öncelikle veriler iyi analiz edilmeli: program kontenjanı, geçiş başarı oranı, iş piyasası, mezuniyet sonrası maaş/istihdam oranı vs.
- Sonra “ben ne istiyorum?” içsel sorularına dürüst cevap verilmeli: Daha yüksek kazanç mı; yoksa toplumsal fayda mı, ya da ikisi arasında bir denge mi?
- Eğer kişi hem istikrar hem tatmin arıyorsa: “Bilgisayar mühendisliği + gönüllü sosyal projeler / sivil toplum çalışmaları” gibi melez bir yol düşünülebilir. Teknik alanda lisans, ama toplum — sosyal sorumluluklarla ruhu tatmin ederek.
Mesela, mühendislik ya da bilgisayar bilimleri için yeterli puanı almış ve mantıksal zekâsı olan bir kadın; hem objektif kriterlere göre “maaş, iş bulma, kariyer” kazanır, hem de gönüllülük, sosyal sorumluluk, STK vs ile topluma hizmet ederek manevi yönünü besleyebilir.
Ya da tam tersi: “Sosyal hizmet / psikoloji” gibi bölümlere yönelip; mezun olduktan sonra özel sektörde ya da kamu hizmetinde çalışarak toplum yararına bir kariyer inşa edebilir — ve bu da başlı başına bir başarı.
Neden Bazı Adaylar Tereddüt Ediyor?
- Geçiş sonrası lisans eğitiminin süresi: Ön lisans + lisans toplam yükü kimi zaman çok uzun. Bu da özellikle aile baskısı, geçim ihtiyacı olanlar için caydırıcı.
- Puan belirsizliği: AFAD DGS puan sistemi, kontenjanları, kaç kişinin geçiş yaptığı; bu bilgiler net değilse, “boşa zaman harcamış olur muyum” kaygısı olabilir.
- Toplumsal beklentiler: Kimi aileler, “kız çocuğu mühendis olmasın” diyebilir; ya da “erkek çocuk sosyal bölüme gitmesin” diyebilir. Bu tarz önyargılar da kararları etkiler.
Sonuç: Gerçekçi Ama İnsancıl Bir Tercih Mümkün
Benim kişisel görüşüm: AFAD DGS ile geçiş yapılacak bölümü seçerken hem “sayısal veriler, iş piyasası, maaş ve istikrar” hem de “kendi değerlerimiz, manevi tatminimiz, toplumsal sorumluluklarımız” göz önüne alınmalı. Sadece veriye bakarsak ruh kaybolur; sadece manevi tatmin peşindeysek aç kalabiliriz. Dengeli bir yol bulmak önemli.
Siz ne düşünüyorsunuz?
- Sizce AFAD DGS ile en mantıklı geçiş bölümleri hangileri?
- Daha çok iş imkânı ve güvenlik mi; yoksa ruhsal tatmin ve toplumsal değerler mi önemli olmalı sizin için?
- Kariyer planınızda “teknik + sosyal sorumluluk” dengesi kurmak mümkün mü?
- Aile/dost çevresi bu konuda sizi nasıl etkiler?
Görüşlerinizi merakla bekliyorum — hem objektif hem duygusal açıdan tartışalım, birlikte en iyi yolu bulmaya çalışalım.